Kawa na ławę. Wielki dług wdzięczności

Oto bowiem „Biała Gwiazda” proponuje ofensywę reklamową ukierunkowaną na zachwalanie zalet Krakowa w tak szerokim zakresie, że to miasto miałoby dług wdzięczności wobec klubu! To nawet mocniej działa na wyobraźnię niż poprzednia oferta rozłożenia zaległości na 25 lat, a więc na okres dłuższy niż wielu z nas ma jeszcze zapisane do przeżycia na tym najpiękniejszym ze światów.

Do tej pory miejskie logo znajdowało się na spodenkach piłkarzy, co wyceniano na 150 tysięcy złotych rocznie. Awans na zawodniczy garb przeliczono na… 2 mln. Dlaczego nazwa Krakowa miałaby zostać umieszczona na tylnej części koszulki? Bo przednią część klub chce zaoferować innemu podmiotowi i wziąć za to wypłatę w gotówce. Uważam, że to nie fair. Albo Wisła rzeczywiście chce spłacić dług i rzetelnie reklamować miasto, chwaląc się nim na dumnie wypiętej piersi, albo niech płacze i płaci zgodnie z harmonogramem.

Jednocześnie proponuję, by miasto przeznaczyło porównywalne kwoty na promocję poprzez wyczyny graczy Cracovii. A nawet nieco większe, gdyż to „Pasy” będą nas w najbliższym sezonie reprezentować w Europie (przynajmniej w dwóch skromnych meczach), co oznacza, że choćby w teorii marka Krakowa zaistnieje w świadomości potencjalnych turystów z Bałkanów, Skandynawii lub „europejskiej” Azji. Wierzę, że po stronie sympatyków Wisły jest na to pełna zgoda - 6 mln złotych od Gminy dla MKS Cracovia SSA w ciągu trzech lat. Jak szaleć, to na całego.

Do załatwienia jest jeszcze odzyskanie stadionowych lóż z Tele-Foniki. Wisła ma wobec Bogusława Cupiała dług wdzięczności w zasadzie nie do spłacenia, więc powiększenie go o ustępstwo w kwestii rezygnacji z jednego lub dwóch skyboksów nie powinno nadwerężyć jego cierpliwości. Widzę tu szanse na happy end, bo sprawy w swoje ręce bierze Jakub Błaszczykowski, a właściciel kablowego koncernu zawsze miał słabość do wiślackich legend.