Kiedy się opłaca stawka liniowa w podatku dochodowym od osób fizycznych

Zasadą jest, że podatek PIT płacony jest według tzw. progresywnej stawki procentowej, której wysokość uzależniona jest od wielkości przychodów osiąganych przez podatnika w danym roku podatkowym.

Obecnie podstawowa stawka podatku wynosi 18 proc. i znajduje ona zastosowanie wówczas, gdy łączny przychód podatnika osiągnięty w danym roku podatkowym nie przekracza kwoty 85.52800 złotych. Jeżeli natomiast pułap ten zostanie przekroczony, wówczas stosuje się stawkę 32 proc. W tym drugim przypadku podatek wynosi 14.839,02 złotych + 32 proc. ponad wspomnianą kwotę 85.528,00 złotych. Jak więc widać, przekroczenie progu prowadzi do powstania znacznych obciążeń po stronie podatnika.

W przypadku osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą istnieje możliwość wyboru przez nich i zastosowania tzw. stawki liniowej (płaskiej) podatku PIT. Jej cechą charakterystyczną jest to, iż nie ulega ona zmianie w zależności od wysokości przychodów osiąganych przez podatnika będącego przedsiębiorcą.

Obecnie stawka liniowa wynosi 19 proc. i znajduje zastosowanie nawet wówczas, gdy podatnik osiągnął w danym roku podatkowym przychód w wysokości wyższej niż wspomniana kwota 85.528,00 złotych.

Aby skorzystać ze stawki liniowej, konieczne jest zadeklarowanie takiej formy opodatkowania w trakcie zakładania działalności gospodarczej, a w przypadku jej prowadzenia należy to uczynić w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, za który chcemy się rozliczać według tego rodzaju stawki.

Zatem stawka liniowa opłacalna jest w przypadku tych osób prowadzących działalność gospodarczą, które osiągają wysokie przychody.

Należy jednak podkreślić, że przepisy przewidują sytuacje, w których stawka te nie może być stosowana (np. świadczenie przez podatnika usług na rzecz byłego pracodawcy). Określają one również szereg konsekwencji jej stosowania, które mogą być niekorzystne dla podatnika. Przykładem tego rodzaju ujemnych skutków jest brak możliwości rozliczenia się z podatku PIT wspólnie z małżonkiem, jak również niemożność odliczenia jakichkolwiek ulg podatkowych.