Kipi kasza. Choroby wieku dziecięcego

Miejmy nadzieję, że podatkowe niejasności szybko zostaną usunięte. Pamiętajmy wszakże, że zamierzenia Polskiego Ładu są szczytne, a jednym z jego celów jest poprawa sytuacji demograficznej kraju. Niestety, wszelkie działania w tej materii muszą swoje kosztować, zaś ich dalekosiężne konsekwencje trudne są do przewidzenia. Przekonał się o tym najdłużej (55 lat) panujący sułtan Maroka, żyjący na przełomie siedemnastego i osiemnastego wieku sułtan Moulay Ismail ibn Sharif (1645-1727). Władca ten zabrał się za pompowanie wskaźników dzietności z takim zapałem, że poza kartami podręczników trafił nawet na strony księgi rekordów Guinessa, jako najskuteczniejszy w płodzeniu udokumentowanego potomstwa mężczyzna w dziejach. Naukowcy do tej pory spierają się na temat ilości powołanych przezeń na świat dzieci, bo choć księga Guinessa przypisuje mu poczęcie 1042 potomków, to naukowcy Elisabeth Oberzaucher i Karl Grammer z uniwersytetu wiedeńskiego podnieśli liczbę tą do 1171. Sułtan miał do pomocy zespół czterech żon i około 500 konkubin. O męskich, nieformalnych pomocnikach władcy ze zrozumiałych względów milczą zapiski z epoki, choć ich istnienie, zwłaszcza w późnych latach rządów sędziwego monarchy wydaje się wielce prawdopodobne.

Sułtan Ismail przeszedł do historii jako Ismail Krwiopijca. Uważa się, że przydomek ten zawdzięcza nie tylko swej wyjątkowej brutalności ( w czasie jego rządów wykonano w Maroku ponad 30 000 wyroków śmierci), ale przede wszystkim wyjątkowo surowej polityce fiskalnej. W miarę przybywania konkubin i dzieci sułtan zmuszony był podnosić podatki, co owocowało buntami, na które władza odpowiadała represjami i dalszym przykręcaniem śruby. Niedociągnięcia te nie mogą jednak przysłonić faktu, że za panowania Ismaila terytorium Maroka rozrosło się znacznie, państwo okrzepło i scentralizowało, zaś liczne projekty budowlane zaowocowały do dziś podziwianymi przez turystów pałacami, meczetami i budynkami publicznymi. Walka o podniesienie wskaźników demograficznych nie jest w żadnym wypadku zadaniem prostym i nawet uwieńczona sukcesem łączyć się może z przejściowymi niedogodnościami i obciążeniami społecznymi. Odpowiedzialni obywatele z pewnością potrafią to zrozumieć.