Kołodziej tu, Kołodziej tam

   Oba zespoły nie mają już przed sobą wielkich celów w tym sezonie, okazuje się jednak, że zwykła gra o prestiż i premie jest wystarczającą motywacją do zażartej walki. Lubelski sędzia pokazał aż 11 kartek (w tym trzy Powroźnikowi). Pewnie aż tyle nie musiał, co wytykał mu szczególnie trener Górnika Władysław Łach: - Na pewno mecz nie był na tyle kartek, ile pokazał arbiter. Chyba uległ atmosferze napięcia, stworzonej przez kibiców Hutnika. Aż tak aptekarsko nie musiał karać przewinień. To zastrzeżenie do żółtych kartek, bo czerwona była chyba zasłużona.
   To była ósma konfrontacja Górnika z Hutnikiem. Dopiero drugi raz wygrał zespół z Nowej Huty (jak wyliczano w specjalnie na mecz wydanym programie - Górnik wygrywał dotąd trzy razy, padły też trzy remisy). Zawdzięcza to przede wszystkim pomocnikowi Dariuszowi Kołodziejowi, który zdobył dwie ładne bramki. O pierwszej, z 24 min minuty, powiedzieć ładna to za mało, piękna będzie prawdziwiej.
   Pierwszego gola przyniósł drugi strzał Hutnika na bramkę rywali (pierwszy Kołodzieja z rzutu wolnego w 13 min nie był celny). Górnik ani dotąd, ani w dalszej części pierwszej połowy nie był przekonujący w akcjach ofensywnych. - Może pogoda spowodowała, że pierwsza połowa była senna - _zastanawiał się po meczu opiekun Hutnika Robert Kasperczyk. Najgroźniejsza była akcja gospodarzy z 45 min, kiedy Skiba chciał przedłużyć głową piłkę bitą z rogu przez Suchana, wybił ją Sotnicki.
   Szybko po wznowieniu gry gospodarze wyrównali. - Myślałem, że zaraz zdobędziemy jeszcze jedną bramkę i trzy punkty będą dla nas _- mówił strzelec gola Grodzicki. Nie do bramki Hutnika wpadała jednak piłka. Przy dwóch kolejnych bramkach znów pokazał się Kołodziej, jako zdobywca i asystent, trener górników winił za straty bramkarza Palucha. Między trafieniami Hutnika Górnik miał okazje, które mogły wpłynąć na wynik. W 74 min po podaniu Zegarka Skiba fatalnie spudłował z kilku metrów przed pustą bramką. W 77 min Zegarek główkował minimalnie niecelnie. Po tym, jak w 80 min ta sama sztuka udała się Jasiakowi, Hutnik pilnował już prowadzenia. Kontaktowy gol Skiby mu nie zaszkodził. Emocjonująca końcówka mogła przynieść kolejne gole obu stronom (okazje mieli Kwieciński, Madejski, Grodzicki i Gruszka). Skończyło się na pięciu.
    (MAS)

(MAS)

(MAS)

- No, jak to? Zdobył Pan dwie bramki, a przy trzeciej asystował...
   - To zespół wygrywa, bramki były tylko wykończeniem jego akcji.
- Takie strzały Pana nie zaskoczyły, bo to firmowe zagrania, ale rywali wyraźnie tak.
   - W ostatnim czasie nie miałem szczęścia do stałych fragmentów gry. Zdobyłem tak tylko jedną bramkę w meczu z Pogonią Staszów, to troszkę mało. Ale trenuję takie strzały, zostaję po treningach, ćwiczę stałe fragmenty i wreszcie przyniosło to efekty.
- Czym poza stałymi fragmentami chcieliście wygrać z Górnikiem?
   - Mieliśmy grać swoje, pokazywać się na pozycjach, grać krótko, technicznie. To takie małe derby, rządzą się swoimi prawami, każdy walczy na 100 procent, nie ma odpuszczania.
- Jako jedyny chyba zespół III ligi w Polsce pracujecie z psychologiem? Przydatne to?
   - Po naszych wynikach chyba widać, że to pomaga. Po jesiennym dołku klub zatrudnił panią psycholog, która prowadzi z nami rozmowy, żeby podnieść nas na duchu, umotywować, zbudować wiarę w siebie.
- Ale Pan treningów wyobrażeniowych z rzutów wolnych nie prowadzi?
   - Nie, nie, nie strzelam wirtualnie...
- Mówi się, że może Pan odejść z Hutnika. Dokąd?
   - Nie mam jeszcze konkretnej propozycji. Moimi sprawami zajmuje się Robert Musiał. Oczywiście chciałbym z Hutnikiem grać w wyższej lidze, ale na razie nie ma takich perspektyw, a przecież chęcią każdego zawodnika jest grać w lepszej lidze.
- Szkoda by było stracić Pana z oczu, skoro zdobywa Pan takie ładne bramki. Chyba że miasta by Pan nie zmienił?
   - Oj, chyba bym zmienił jednak... (MAS)

   Zwykle na mecze III ligi Górnik wynajmuje 15 ochroniarzy. Spotkanie z Hutnikiem, uznane za mecz podwyższonego ryzyka, zabezpieczało 70 pracowników służb ochroniarskich, a także wzmocnione siły policyjne. To właśnie na życzenie policji mecz przełożono z soboty na niedzielę. Nie obyło się bez zamieszek, sprowokowanych przez kibiców Hutnika. Doszło do nich przed meczem, kiedy krakowscy kibice szturmem chcieli wejść na stadion. Także w trakcie meczu interweniować musiała policja, w 30 min użyła gazów łzawiących do opanowania bardziej krewkich fanów Hutnika. (MAS)

(MAS)

   W piątek podał się do dymisji trener Polonii Paweł Strzelecki, drużynę prowadził w Lublinie kierownik sekcji Jan Duda. Polonia złożona z 8 młodzieżowców (w tym 5 juniorów) mogła przegrać o wiele wyżej. O zwycięstwie Motoru przesądził Paweł Zajączkowski, którym interesuje się Cracovia. Zawodnik otrzymał od niej zaproszenie na test-mecz w przyszłym tygodniu, ale raczej do Krakowa nie przyjedzie. Motor walczy przecież o awans, a Zajączkowski jest jego najważniejszym graczem. (TSZ, MAS)

   Dla Stali był to mecz ostatniej szansy. Rzeszowianie, aby myśleć jeszcze o podjęciu walki o II ligę (ale już tylko w meczach barażowych), musieli to spotkanie wygrać. Nic zatem dziwnego, że gospodarze do tego spotkania przystępowali mocno skoncentrowani oraz zmotywowani. Trudno bowiem czym innym zinterpretować wizytę prezesa lubelskiego Motoru na obiekcie Stali. Dla obydwu zespołów remis jest stratą dwóch punktów, a nie zyskiem.
(MS)

   Sandecja, by w praktyce zagwarantować utrzymanie się w III lidze, musiała to spotkanie rozstrzygnąć na swoją korzyść i gospodarze cel osiągnęli. A że cel ponoć środki uświęca, kibice z pewnością wybaczą swym ulubieńcom znikomą atrakcyjność sobotniego spotkania.
   Sądeczanie rozpoczęli jednak obiecująco. Zepchnęli rywali do defensywy, inicjując obydwoma skrzydłami groźnie zapowiadające się ataki. W 7 min po uderzeniu Świerada z rzutu wolnego pewnie interweniował Kwapisz. W 13 min przebojowy tego dnia Florian dośrodkował w pełnym biegu, ale piłka po główce Janczyka minimalnie minęła słupek. Dziesięć minut później ponownie Florian przedarł się prawą flanką, ostro zacentrował i tylko przytomnemu zachowaniu się bramkarza na przedpolu zawdzięczają zamościanie utrzymanie czystego konta. W 27 min po raz pierwszy dali znać o sobie goście. Chałas próbował szczęścia z dystansu, lecz uderzył zbyt słabo, by zaskoczyć Jachowicza. W 32 min pozostawiony bez opieki Albingier skierował co prawda piłkę do siatki Sandecji, ale sędzia, z powodu spalonego, gola nie uznał. Arbiter wątpliwości nie mógł mieć natomiast w 38 min, kiedy to po pięknym strzale Szczepanika miejscowi wyszli na prowadzenie. Gracze Hetmana nie mieli w tym momencie wyjścia: musieli postawić na atak. W 41 min znajdujący się w dogodnej sytuacji Albingier z 7 metrów trafił w boczną siatkę, a tuż przed przerwą po rzutach rożnych dwukrotnie potężnie zakotłowało się pod bramką gospodarzy. Jednak bez krzywdy dla tych ostatnich.
   Po zmianie stron gra wyraźnie "siadła". Piłkarze ożywili się nieco w końcowych fragmentach spotkania. Efektem tej aktywności były sytuacje, których nie potrafili wykorzystać kolejno: w 71 min Sobczyk, a po drugiej stronie: w 76 i 78 - Janczyk, w 79 - Florian i w 89 min - Zubel.
   Sandecja dowiozła więc do końca zasłużone zwycięstwo, choć styl, w jakim je osiągnęła nie zapadnie na długo w pamięci kibiców. (DW)

(DW)

   Po meczu obfitującym w wiele podbramkowych sytuacji Wisła odniosła trzecie z rzędu zwycięstwo w stosunku 2-1. Oparty na młodzieżowcach zespół "Białej Gwiazdy" tym razem rozpracował niepokonanego od 7. kolejek lokalnego rywala z Zabierzowa.
   Wiślacy zaczęli od mocnego uderzenia. Już w 10 min objęli prowadzenie po główce Kokoszki. W tej sytuacji nie popisał się bramkarz gości, który nie przechwycił dośrodkowania z rzutu rożnego. W 25 min został on zdjęty z boiska. Nie dużo brakło, a opuszczałby murawę z bagażem dwóch goli. Mogło do tego dojść, gdyby Iheanacho nie przestrzelił z bliska z wyśmienitej pozycji. Później z wolnego w 29 min groźnie uderzał Magiera. W odpowiedzi - również z wolnych - Juszczyka dwukrotnie próbował zaskoczyć Zawadzki. Gorąco było w 35 min. Najpierw sytuacji sam na sam z bramkarzem Kmity nie wykorzystał Iheanacho (Różański instynktownie wybił nogami). Kilkanaście sekund później do podobnego wydarzenia doszło po drugiej stronie boiska. Tym razem pojedynek z Bagnickim wygrał Juszczyk. Goście do wyrównania doprowadzili po składnej akcji w 42 min.
   Po zmianie stron zaznaczyła się przewaga gospodarzy. W 56 min po podaniu Magiery na czystą pozycję wychodził Grochowski, ale w ostatniej chwili piłkę spod nóg wybił mu Łuszczek. Kimta zrewanżowała się strzałem z dystansu Czerwca (64 min). Później rósł napór wiślaków. Dobre okazje mieli kolejno: Gajek (strzałem z kąta nie zaskoczył bramkarza), Omeonu (z dobrej pozycji uderzył w boczną siatkę) i Jacek (główkował tuż obok słupka). W 76 min po kwadransie gry boisko opuścił kontuzjowany Omeonu. Zastąpił go Szabat i... zdobył zwycięską bramkę. W końcówce goście poderwali się jeszcze do odrabiania strat. Najbliżej szczęścia byli w 80 min. Najpierw strzał z bliska Czerwca odbił Juszczyk, a dobitka Bębenka trafiła w poprzeczkę. PIOTR TYMCZAK

   - To pierwszy mój gol w trzecioligowych rozgrywkach - cieszył się stoper Wisły. Wyznał jednak, że jego futbolowymi idolami są zawodnicy ze środka pola: - Wzorem jest dla mnie Zinedine Zidane, a z polskich zawodników Mirosław Szymkowiak. W klubie gram na stoperze, ale w młodzieżowej reprezentacji na różnych pozycjach. Moim marzeniem jest gra na pozycji defensywnego pomocnika. Do tego trzeba mieć jednak umiejętności. Czeka mnie więc jeszcze sporo pracy. (TYM)

   Gospodarze w bardzo ważnym meczu dla obu zespołów nie dali szans osłabionemu beniaminkowi z Lubartowa i są bardzo bliscy utrzymania w III lidze. Mogli wygrać o wiele wyżej. (JAS)

(MS)

(M)