Komu służą sędziowie

Zbigniew Bartuś: KWADRATURA KULI

Opowiada historię Marka Glińskiego, który od 18 lat odsiaduje 25-letni wyrok za morderstwo. Z dziennikarskiego śledztwa wynika, że mógł zostać wrobiony przez dwóch faktycznych, nastoletnich wówczas, sprawców. Jeden z nich oświadczył to na piśmie przed notariuszem, a teraz potwierdził w rozmowie z reporterem. Skazując Glińskiego, sąd nie miał niczego prócz zeznań młokosów próbujących ocalić własną skórę.

Czy może być coś bardziej przerażającego niż niesłuszna ćwierćwieczna odsiadka? Może! Otóż Gliński brzydzi się zbrodnią. Narażając życie, obciążył zeznaniami morderców, gwałcicieli, porywaczy, którzy siedzieli z nim w celi, m.in. szefa gangu szykującego zamach na Barbarę Piwnik; dzięki Glińskiemu słynna sędzia uniknęła śmierci. Ale kiedy więzień prosi o przepustkę, sąd mu odmawia, wypuszczając jednocześnie wielu... skazanych prawomocnie morderców i gwałcicieli, także takich, przeciwko którym toczą się nowe postępowania; część z nich z przepustek nie wraca.

Byli gliniarze twierdzą, że „nadgorliwy Gliński” może być dla Temidy niewygodny, demaskuje bowiem patologiczne układy w więzieniach i sądach. Kiedy reporter chciał o to spytać prezesa sądu we Włocławku, ten nie tylko odmówił odpowiedzi, ale i zabronił rozmowy z dziennikarzem... rzecznikowi prasowemu sądu! Niektórzy sędziowie tak właśnie pojmują niezawisłość: „ja tu jestem alfą i omegą i nie muszę się z niczego tłumaczyć”. Otóż nie, drodzy sędziowie! Macie się tłumaczyć ze wszystkiego. Jasnym, zrozumiałym językiem. Za to wam płacimy, byście nam, obywatelom, SŁUŻYLI. Jeśli nie będziecie ze swego grona wykluczać kolegów, którzy tego nie rozumieją, nigdy nie zdobędziecie szacunku, a Polska będzie atrapą praworządności.