Komunikaty wojenne

23 września 1944, sobota

Komunikat Radia BBC

 Bór z 22 września: Gwałtowne walki w rejonach lądowań sowieckich na zachodnim brzegu Wisły: nasze oddziały współdziałają, atakując tyły nieprzyjaciela. Artyleria i moździerze nieprzyjaciela atakują obszar całego miasta. Lotnictwa nieprzyjaciela nie ma. W nocy zrzuty sowieckie w ilości, która nie rozwiązuje stanu żywnościowego miasta. Nieprzyjaciel obsadza przygotowane pozycje w rejonie Młociny - Włochy - Okęcie - Wilanów. Są tam dywizje Wiking, H. Goeringa i frankońsko-sudecka.
 Śródmieście: Odparliśmy atak na fabrykę Bormana, nasze zaczepne działania w Ministerstwie Spraw Wojskowych i szpitalu św. Łazarza.
 Żoliborz: Udany nasz wypad na Marymont - kilka gniazd oporu zdobytych. Duże straty nieprzyjaciela. Artyleria nieprzyjaciela z Burakowa wycofała się na Szwedzkie Góry.
 Mokotów: Na Służewiec wypad na dywizję Herm. Goeringa. Zdobyto broń, mundury, rozbito jeden czołg. W tamtym rejonie nieprzyjaciel zmusza ludność cywilną do budowania umocnień.
 Radio "Błyskawica": Na ul. Brackiej i al. Sikorskiego wymiana ognia karabinowego. Ogień sowieckiej artylerii na pozycje nieprzyjaciela: na Czerniaków, Agrykolę, Szczygła. Atak lotnictwa sowieckiego na Dworzec Główny i Powiśle.
 Prasa warszawska pisze ("Robotnik"): Porozumienie polsko-sowieckie może nastąpić w drodze dobrowolnych kompromisów. Rząd polski uczynił wszelkie kroki w tym kierunku. Dziennik ludowy oczekuje szybkiego wkroczenia Sowietów, nawołuje ludność do zajęcia godnej postawy. Połowa mieszkańców Śródmieścia składa się z ludności napływowej, to zwiększa trudności żywnościowe. Tylko szybka pomoc i solidarność społeczeństwa pozwala przetrwać. W Śródmieściu jest 6 oddziałów straży pożarnej do odkopywania zagrzebanych. Samoloty RAF-u w czwartek zrzuciły 6 razy pomoc Warszawie.

"Rzeczpospolita"

 Polska nade wszystko
 Praska Komenda Obwodowa AK wydała odezwę do swych żołnierzy, by podporządkowali się Wojsku Polskiemu pod naczelnem dowództwem gen. broni Roli-Żymierskiego.
\\\*
 Obwód AK Praga w całości w Wojsku Polskim
 Łuna pożarów na warszawskim brzegu. Oprawca niemiecki za wszelką cenę chce wymordować resztę ludności, ale w murach Warszawy jest już Wojsko Polskie. Podają sobie bratnie dłonie powstańcy Warszawy i żołnierze regularnej armji. Walka trwa i wzmaga się, a jej rezultatem musi być oswobodzenie bohaterskiej, umęczonej stolicy.
 Obszerny pokój w Komendzie Garnizonu, którego dowódcą jest gen. bryg. Kieniewicz. Pokój bez szyb, pociski artyleryjskie rwą się naokół, a w pokoju tym: akt historyczny - żołnierski meldunek płk. Andrzeja, komendanta obwodu AK Praga, wespół ze swym sztabem. Zjawiają się oficerowie AK, AL, BCh, PAL. Życie wre w ogniu dział. Odprawa u dowódcy I-szej Armji, generała Berlinga. Ogólna radość. Żołnierz marzy o szybkim odwecie nad znienawidzonym niemieckim wrogiem. Wszystko dla Polski, wszystko dla umęczonej Warszawy.

"Goniec Krakowski"

 Pod Warszawą starto bolszewickie grupy bojowe, wysadzone na zachodni brzeg rzeki i zniszczono lub zdobyto łącznie 69 łodzi szturmowych i desantowych. Na północny wschód od Warszawy i nad Bobrem, na północny zachód od Białegostoku załamały się ataki nieprzyjacielskie.

"Centrala adresowa" dla uchodźców z Warszawy

 Jak wiadomo Rada Główna Opiekuńcza uruchomiła w ostatnich dniach w Krakowie przy ul. Krowoderskiej 5 "Centralę Adresową dla Uchodźców z Warszawy". W związku z powyższem przypomina się zainteresowanym, że osoby, które pragną odszukać członków swych rodzin, względnie znajomych z terenu Warszawy, winny podać w Centrali RGO dokładne personalja poszukiwanych, a mianowicie: imię i nazwisko, datę urodzenia, zawód, adres w Warszawie itp. Specjalna "kartoteka poszukiwawcza" zaprowadzona jest dla dzieci (...). Na marginesie notatki należy nadmienić, że RGO, ul. Krowoderska 5 (parter) przyjmuje dary od społeczeństwa dla uchodźców warszawskich codziennie od godz. 9-ej do 17-ej, w soboty natomiast od godz. 9-ej do 13-ej.
 54 dzień walk, do końca powstania pozostało 9 dni.