Koniec polskiej wojny w prowincji Ghazni

Decyzję o wzięciu przez Polaków odpowiedzialności za prowincję Ghazni podjął ówczesny minister obrony Bogdan Klich. Stało się to oficjalnie 28 października 2008 r., jednak polscy żołnierze pojawili się w Ghazni już wcześniej.

W marcu 2007 r. trafiła tam kompania z opancerzonymi rosomakami z 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej, do której w czerwcu tego samego roku dołączyli specjaliści z Zespołu Odbudowy Prowincji (zajmował się on. m.in. budową dróg, szkół, oczyszczalni ścieków itd.). Łącznie przez Ghazni przewinęło się 26 tys. Polaków.

Przez ten czas nasi żołnierze przeprowadzili prawie pół tysiąca operacji i odbyli niemal 22 tys. patroli. Najbardziej aktywna pod tym względem była 6. Brygada Powietrznodesantowa. Podczas XI zmiany PKW (połowa 2012 r.) spadochroniarze z Krakowa, Bielska-Białej i Gliwic wzięli udział w 150 operacjach przeciwko talibom. I zapisali się w historii działalności natowskich sił ISAF odna­lezieniem dwutygodniowej dziewczynki, którą na pustyni porzucili rodzice. Z kolei operatorzy GROM-u i komandosi z Lublińca zatrzymali kilkudziesięciu groźnych rebeliantów, widniejących na tzw. liście priorytetowych celów sił ISAF – JPEL.

Niestety, w Afganistanie zginęło lub zmarło wskutek ran 44 Polaków, w tym 42 żołnierzy. Najtragiczniejszym dniem był 21 grudnia 2011 r., kiedy w ataku na konwój Zespołu Odbudowy Prowincji zginęło 5 wojskowych z Bartoszyc. Ostatnia ofiara tej wojny to żołnierz 25. Brygady Kawalerii Powietrznej z Toma­szowa Mazowieckiego, który zmarł wskutek ran odniesionych 28 sierpnia 2013 r. podczas najsilniejszego ataku talibów na bazę Ghazni (rodzina nie zgodziła się na ujawnienie jego nazwiska).

XV zmiana PKW Afganistan będzie liczyła około 500 osób. Wróci do Polski jesienią.