Kormorany jeszcze nie śpią

WIDEO: Trzy Szybkie

Jeśli ma wiać, to siedzą ściśnięte obok siebie. Na tle zachodzącego słońca niewiele było widać, ale odruchowo wykonałem fotografię, by chociaż policzyć ptaki. Chwilę później na polu oziminy zobaczyłem białe kleksy. Jakby ktoś rozrzucił resztki gipsowej zaprawy.

Zerknąłem dokładniej na odległe drzewo. Kontury ptasich sylwetek były zbyt smukłe i zbyt duże na gawrony. Gdy jeden z nich przeskoczył na niższą gałąź, pokazał długie nogi. O! To było stado gotowych do snu kormoranów. Gdy ostatni spóźnialski przeleciał mi nad głową zobaczyłem palce spięte błoną pławną i jasny dziób.

Nawet nie próbuję zgadywać, czy są to nasze rodzime ptaki, które nie odleciały na zimę, czy przybysze z północy. Miejsce na postój wybrały idealnie. Tuż obok płynęło kilka niewielkich rzeczek. Pół godziny lotu na północ słynne stawy rybne w Zatorze. Dopóki mróz nie skuję powierzchni wody, dopóty mogą bez przeszkód łowić ryby.

Każdy ptak jada dziennie średnio pół kilograma ryb, trawi i wydala znacząc ziemię białymi odchodami. W domu dokładnie policzyłem kormorany: sześćdziesiąt sztuk. Tego dnia zjadły ze trzydzieści kilogramów ryb. Pół biedy, jeśli żerowały w płytkich rzeczkach. Jeśli jednak wpadły na stawy rybne, to straty były dotkliwe. Cóż, pogoda im sprzyja.