Kraków tańcem malowany na 50-lecie Studia Baletowego

Raz do roku taneczna młodzież ma możliwość zaprezentowania swoich umiejętności. Zasadą jest, że wszyscy pojawiają się na scenie, nawet ci, którzy dopiero zaczęli uczyć się tańca.

W tym roku, choć też wszyscy uczniowie stają na scenie, jednak pokaz jest inny, bo jubileuszowy. W spektaklu, nawiązującym do krakowskich legend, historie opowiedziane zostały językiem tańca klasycznego, ludowego, historycznego i współczesnego.

Młodych tancerzy na scenie wspierają absolwenci Studia, m.in.: Gabriela Kubacka, Julia Szatan, Katarzyna Sanocka, Adam Klafczyński oraz zaproszeni goście, m.in.: Iwona Socha, Michał Kutnik, Volodymyr Pankiv i Konrad Wierzchucki.

Studio powstało z potrzeby. - W tamtych latach w Krakowie nie było szkoły baletowej, która mogłaby dostarczyć kadry dla Opery Krakowskiej. Rozpoczęliśmy z dwiema grupami, około 50, bardzo wyselekcjonowanych młodych tancerek i tancerzy. Młodzi uczyli się tylko tańca klasycznego. Później wprowadziliśmy inne przedmioty, np. taniec ludowy, charakterystyczny, rytmikę - mówi Maria Dimitrow, związana ze Studiem od początku jego istnienia, była wieloletnia kierownik tej placówki, obecnie konsultantka.

Studio, choć nie ma uprawnień szkoły baletowej, realizuje jej program. A uczniowie, którzy wytrwają w nauce wiele lat i mają predyspozycje do tańca, mogą przystąpić do egzaminów zawodowych przed komisją państwową. - To jednak dla nas rzadkość. Mało młodzieży dochodzi do końca edukacji i chce związać życie zawodowe z tańcem. Ci jednak, którzy kończą edukację państwowym egzaminem, zasilają zespoły baletowe w całej Polsce, także w Operze Krakowskiej - mówi Magdalena Malska, kierownik Studia.

Od lat największym kłopotem jest brak chłopców. - Dawniej mieliśmy ich kilku. Z czasem było ich coraz mniej, a teraz nie mamy ani jednego - tłumaczy Maria Dimitrow. - Pożyczamy ich z teatru - dodaje.

Jakie życzenia na jubileusz przyjęłaby kierownik studia? - Nadal tak zdolnej młodzieży i zaangażowanych pedagogów - mówi Magdalena Malska.