Kraków to dobry wybór. Rozmowa z Danielem Kaczmarkiem, 18-letnim żużlowcem Speedway Wandy Instal

- Dokonałem z teamem pewnych zmian i akurat wszystko zaskoczyło. Według mnie procentuje też doświadczenie, którego w tym sezonie sporo zebrałem.

- Ta świetna seria zaczęła się od ostatniego meczu Speedway Wandy w I lidze, który był Pana najlepszym występem w sezonie. Później przyszły sukcesy w turniejach indywidualnych.

- Dokładnie tak, ten ostatni mecz ligowy nakręcił tę pozytywną spiralę. Wtedy pojechałam na tych samych ustawieniach co wcześniej, ale w ramę włożyliśmy silnik, którego wcześniej nie używałem. W ważniejszych zawodach jeździłem później na tym sprzęcie, w innych brałem ten drugi silnik. Też jest dobry, ale trzeba mu poświęcić więcej czasu i pracy.

- Po lidze wygrał Pan jeden z turniejów zaplecza kadry juniorów. W miniony weekend pokazał się Pan z bardzo dobrej strony wśród seniorów, zajmując trzecie miejsce w zawodach o Puchar Prezydenta Miasta Krakowa. Taki sukces to zaskoczenie?

- Nie spodziewałem się tak dobrego wyniku. Chciałem znaleźć się w czołowej ósemce. Po rundzie zasadniczej byłem w szóstce i mogłem walczyć o awans do finału (zawodnicy z miejsc 3.-6. jechali w barażu - przyp.). Cel, który postawiłem sobie przed zawodami już osiągnąłem, można więc było w końcówce turnieju pojechać na większym luzie. To mi chyba pomogło.

- W finale była szansa powalczyć o coś więcej?

- Startowałem z trzeciego pola i chciałem zaatakować po szerokiej. Taką ścieżkę obrał jednak Patryk Dudek (wygrał turniej - przyp.), dostałem szprycę (uderzenie nawierzchnią wyrzuconą spod koła zawodnika jadącego przed nim - przyp.) i szansa przepadła. Później już nie ryzykowałem, chciałem dojechać do mety na trzecim miejscu, bo dla mnie to też bardzo dobry wynik.

- W Speedway Wandzie Instal spędził Pan dwa sezony. Najpierw w II lidze startując jako „gość”, później w I lidze na wypożyczeniu z Unii Leszno. Po ostatnich wynikach widać, że wybór niższej ligi chyba się opłacił.

- Tak, okazało się, że to była dobra decyzja. Tory w drugiej lidze były bardzo wymagające, dla mnie to doskonała nauka, dzięki temu potrafiłem sobie poradzić w pierwszej lidze. Najważniejsze jest to, że dużo jeździłem, zdobywałem doświadczenie. W tym sezonie wystąpiłem niemal w każdym meczu Wandy, opuściłem tylko jeden z powodu kontuzji. Do tego zastępowałem seniorów, którzy danego dnia byli gorzej dysponowani. Ilość startów była spora. Dla mnie lepiej było jeździć regularnie w niższych ligach, niż być w drużynie w ekstraligi i mieć mecz tylko co jakiś czas.

- Myśli Pan już o przyszłym sezonie?

- Nie, bo jeszcze tego nie skończyłem, mam przed sobą kilka startów. Nie wiem, gdzie będzie jeździł w przyszłym roku.

- Skłania się Pan bardziej do dalszego rozwoju w I lidze, czy zechce powalczyć o miejsce juniora w ekstraligowej Unii?

- Myślę, że chciałbym spróbować sił w ekstralidze. Do tego jednak trzeba dobrego zaplecza sprzętowego. Po sezonie przeanalizuję „za” i „przeciw”. Gdyby się udało zebrać odpowiedni budżet, to będę skłonny powalczyć o to miejsce.

- Gdyby przyszło startować w I lidze, to chciałby Pan zostać w krakowskiej drużynie?

- Spędziłem to bardzo fajne dwa lata, dużo na tym skorzystałem, więc ewentualne rozmowy chciałbym zacząć od Krakowa. Ale tak jak mówiłem, na razie jest jeszcze za wcześnie na podejmowanie decyzji.