Kreatywność

Piszę o tym, ponieważ ktoś mi ostatnio zwrócił uwagę, że chyba jestem w nowym trendzie używania słowa „kreatywność”. I nagle się zatrzymałem: czy rzeczywiście kreatywność jest nowinką? Dla mnie punktem odniesienia jest pewien obraz z początków mojej pracy. Uczyłem w szkole i regularnie pracowałem wtedy 17 godzin dziennie.

Każdego poranka, mocno niewyspany, mijałem szkolną dyżurkę, w której siedział woźny. Każdego dnia siedział tak samo. Właściwie, głównie tam siedział. Często wtedy myślałem, czy bym się chciał zamienić. Mocno obciążony pracą, patrzyłem na tę postać jako realną alternatywę dla mojego stylu życia. Ostatecznie nigdy się na coś takiego nie zdecydowałem.

Potem często rozmyślałem, czym wypełnia swe życie ten człowiek. Co ważnego się w jego życiu wydarza. Tego nie wiem, nigdy też nie chciałem go osądzać. W każdym razie ten dyżurny bezruch jest dla mnie przeciwieństwem kreatywności. Nie w zestawieniu: bezruch - ruch, ale: bezruch - kreatywność. Tworzenie czegoś nowego. Nuda znika, gdy człowiek sam staje się kreatywny.