Jest jeszcze i król kurkowy, a może Czytelnicy dodadzą innych, znanych im z doświadczenia życiowego. W tym miejscu nie będę wymieniał królowych, których też by się paru doliczyć można. Na boku zostawiam też Afrykę.
W polityce zaś „królują” obecnie prezydenci. A tu raptem Kościół proponuje dzisiaj niezbyt modne pojęcie Chrystusa Króla, i to jeszcze Wszechświata.
O Chrystusie Królu mówiło się w czasach, kiedy na czele państw stali właśnie królowie, często koronowani i nawet namaszczani przez dostojników kościelnych. I tak już zostało.
Kościół nie poddał się zdemokratyzowanej tytulaturze i nikt nie myśli o tym, by czcić Jezusa Chrystusa Prezydenta Zjednoczonego Kosmosu. Mnożą się za to tendencje, by Jezusa ogłosić jeszcze raz i to oficjalnie Królem Polski. Ale zaraz.
Pomijam tytuły, o co jednak chodzi w treści Chrystusowego królowania? Jak mówi mszalna prefacja, chodzi o królestwo prawdy i życia, świętości i łaski, sprawiedliwości, miłości i pokoju.
Wyznawcy Chrystusa starają się przez wieki, by takie królestwo stało się faktem. Skutki tego starania, jak często widzimy, mizerne. Ale nie można się zniechęcać. Obiektywnie patrząc, takie królestwo udaje się tu i ówdzie. Chodzi przecież o wartości uniwersalne.
Nawet, jeśli niektórzy odrzucają świętość i łaskę, to któż zdrowo myślący będzie promował królestwo kłamstwa i śmierci, niesprawiedliwości, nienawiści i niepokoju. Przed takim królestwem wzdraga się całe jestestwo normalnego człowieka... Może więc jednak to dzisiejsze święto nie jest tak staromodne i do niczego nieprzydatne?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
