Księża

A w bieżącym tygodniu procesje związane ze świętem Bożego Ciała zwracają uwagę także na tych, którzy w tym kapłaństwie uczestniczą. Ciekawą inicjatywę podjął „Dziennik Polski”, ogłaszając plebiscyt na najlepszego proboszcza, wikarego i parafię Małopolski.

Organizatorzy byli zaskoczeni wielką ilością głosów, oddanych w plebiscycie, a jednocześnie – czemu dali wyraz przy wręczaniu nagród i wyróżnień w Domu Arcybiskupa Krakowskiego – uradowani odkryciem, ilu to jest wspaniałych księży i dobrych parafii.

Okazuje się, że księża to nie tylko lubieżni pasterze, bogacący się na swoich owieczkach, a jak bardzo cenieni przez media! Wielu wśród nich to wspaniali ludzie, współpracujący ze świeckimi z korzyścią dla społeczności lokalnej...

Ostatnio byłem w Gawłowie nad Rabą, gdzie parafianie razem z księżmi zorganizowali święto parafialne. Było miejsce na modlitwę, występy młodzieży, dzieci i loterię z cennymi nagrodami, a do tego i bezalkoholową zabawę taneczną.

Chciałbym jeszcze wspomnieć o Izabelinie koło Warszawy, gdzie 17 bm. obchodzono – przy tłumnym udziale wiernych – stulecie urodzin zmarłego w 1965 r. proboszcza, księdza Aleksandra Fedorowicza, czy o parafii Serca Jezusowego w Śremie. Co tam wyrabia proboszcz ze współpracownikami i parafianami, to trzeba pojechać i zobaczyć.

Oczywiście z bólem stwierdzamy istnienie księży, którzy zamiast budować, rujnują, ale ostrożnie z uogólnieniami! Przypomina mi się mój mistrz o. Piotr Rostworowski, który mawiał, że moglibyśmy jako umartwieni mnisi mieć skłonność do odcięcia się od tych na dole pijaków, rozwodników, rozpustników i przeklętników. „Uważajmy, bracia, byśmy odcinając się od tych na dole, nie odcięli się snadź od miłosierdzia Bożego”.