Ktoś tu nie dorósł do XXI wieku

Od czasów PRL postęp w kulturze sanitarnej mamy wręcz kosmiczny: w toaletach są kafelki, papier higieniczny, działające spłuczki i nowe suszarki do rąk, które rzeczywiście suszą a nie udają. Ale sama infrastruktura nie wystarczy. Trzeba jeszcze umieć z tego korzystać. Nie podejrzewam Czytelników Dziennika Polskiego, że są sprawcami tego wstydu, jeśli jednak nie będziemy o problemie mówić, sami się ustawimy w roli jego ofiary.

Sprawa ma dwa aspekty. Jednym jest zachowanie użytkowników, innym sposób działania służb sprzątających. Pierwsze jest oczywiste i tu może pomóc tylko perswazja, a w odniesieniu do dzieci uczenie dobrych nawyków już od przedszkola. Natomiast dziwię się, że nikt nie szkoli i nie kontroluje sprzątających. W pociągach Pendolino każdy pasażer słyszy komunikat o stałej obecności osoby sprzątającej. Są. I nawet się rutynowo starają: hop, śmieci do worka, uzupełnianie papieru higienicznego i takie tam drobne interwencje. Natomiast gruntownym czyszczeniem muszli klozetowych nikt się nie zajmuje. Albo oszczędzają na środkach sanitarnych albo… nie potrafią z nich korzystać. Na stalowych powierzchniach narasta więc kożuch kamienia. W kontraście z dumnym komunikatem to wyjątkowo rzuca się w oczy, ale nie dotyczy tylko Pendolino. Wszędzie jest podobnie. Ktoś tu nie dorósł do XXI wieku i tych stalowych i porcelanowych cacek z sanitariatów. Może zwyczaje z latryny za bardzo się w głowach utrwaliły?

W wielkiej europejskiej metropolii uderzył mnie obraz pracowników służb sprzątających, którzy na drabince, szmatką, ręcznie doprowadzali do lśnienia światła komunikacji miejskiej. Po prostu czasem trzeba się przyłożyć; sama chemia automatycznie sprawy nie załatwi.

Podczas wakacji pisać o temacie, który cuchnie nie jest miło. Kiedy jednak, jak nie teraz? Upały sprawiają, że zaniedbania wyglądają wyjątkowo obrzydliwie. Nie chodzi tylko o komfort. Brud sprzyja inwazji bakterii i grzybów wszelkiej maści. Higiena jest dzieckiem XIX wieku. Wraz z wzrostem gęstości zaludnienia trzeba jej poświęcać coraz więcej uwagi. Czas najwyższy by się tego nauczyć.