Lektury nie tylko obowiązkowe

5/6
Virgina Woolf, przeł. Maja Lavergne, Prószyński i S-ka, Warszawa 2009.
Virginii Woolf nigdy za mało! Dlatego, gdy w księgarniach ukazuje się niewielka objętościowo książeczka, z sześcioma zaledwie tekstami, szybko do niej zaglądamy i zachwycamy się frazami. Tym razem rzecz dotyczy Londynu podglądanego przez autorkę "Pani Dalloway" na początku lat 30. ubiegłego wieku. Z charakterystyczną dla siebie gracją i urokiem Woolf oprowadza nas po gwarnych (choć nie zawsze) uliczkach metropolii, która kryje w sobie fascynującą historię. Dzięki tym przechadzkom docieramy na przykład nad londyński port, do domów wielkich ludzi, czy też do sławnych katedr. Sześć perełek, sześć przyjemności i już załatwione miłe popołudnie. Zamiast podróży do Londynu.
"Z pokorą i uniżeniem oraz inne powieści"
5/6
Amélie Nothomb, przeł. Barbara Grzegorzewska, Joanna Polachowska, Muza, Warszawa 2009.
Urodzona w Japonii belgijska pisarka, Amélie Nothomb, ceniona przez czytelników na całym świecie, ma także grono entuzjastów w Polsce. Jej powieści ukazują się u nas sukcesywnie już od lat, publikuje je warszawska Muza, a jedynym mankamentem tych publikacji jest na ogół ich niewielka objętość. Dlatego z tym większą radością fanom podsuwamy pakiet czterech tekstów w jednym. "Z pokorą i uniżeniem", "Kosmetyka wroga", "Dziennik Jaskółki", "Ani z widzenia, ani ze słyszenia" to dobre przykłady tego, co potrafi Nothomb zrobić z dialogami i językiem. Humor, ironia, barwne charaktery. Przyda się w podręcznej apteczce polepszaczy humorów, gdy dopada chandra.
"Tryptyk"
4/6
Karin Slaughter, przeł. Aleksandra Górska, Rebis, Poznań 2009.
Karin Slaughter coraz odważniej wchodzi na rynek polskich księgarń. Po książkach "Niewierny" i "Przywilej skóry" pora na kolejną odsłonę jej fabularnych możliwości. "Tryptyk" to porywająco skonstruowana opowieść, gdzie napięcie rośnie praktycznie od pierwszej strony. Brutalny zabójca przyczynia się do śmierci młodych kobiet. Śmierć to niezwykła, bo przypieczętowana odgryzionym językiem ofiar. Poszukiwaniem sprawcy zajmują się odpowiednie jednostki dochodzeniowe w Atlancie. Wkrótce okaże się, że w śledztwo zaangażowanych jest kilka osób - niekoniecznie wzajemnie się lubiących. A przynajmniej niekoniecznie gotowych od razu do współpracy. Takie pojedynki mogą tylko jednak podnieść temperaturę akcji, z czego Slaughter zdaje się doskonale zdawać sprawę. Na naszą, czytelniczą, korzyść.
"Czas. Przewodnik użytkownika"
4/6
Stefan Klein, przeł. Krzysztof Żak, W.A.B., Warszawa 2009.
Pomysł czytania tej książki jest dość przewrotny, bo dzisiaj czasu mało, a czytanie - jak przekonują nas gwiazdy talk shows - to mało opłacalna czynność, a z pewnością czynność mało powszechna. Ukradnijmy jednak sobie kilka godzin i dajmy się ponieść lekturze tej fascynującej pozycji, dowiemy się o różnych pożytecznych sprawach. O tym na przykład, w jaki sposób doświadczamy czasu, jak reagujemy na jego rytm, skąd się bierze stres i czy naprawdę on dotyczy tylko braku czasu, a także jak się zachować wtedy, kiedy czasu nie mamy już wcale. By na przykład wywiązać się należycie z obowiązków. Co ważniejsze, wywód Kleina poparty jest odpowiednimi badaniami, a otwarci na nowe doznania czytelnicy będą mieli także okazję, by nauczyć się eksperymentować z czasem. Oczywiście: z czasem. Bo wszystko przychodzi z czasem. Wiadomo. MARCIN WILK
"Żarty niedoścignionego hodży Nadreddina"
5/6
Idries Shah, przeł. Tomasz Kłoszewski, Drzewo Babel, Warszawa 2009.
"To przykre, że straciłeś swojego osła, hodżo, ale nie wypada, żebyś rozpaczał po nim bardziej, niż po śmierci swej pierwszej żony". "Tak, ale jeśli dobrze pamiętasz, kiedy straciłem żonę, wszyscy w wiosce pocieszali mnie: Znajdziemy ci nową. Jak dotąd nikt mi nie zaproponował osła". To tylko jedna z mądrości zawartych w tomie "Żarty niedoścignionego hodży Nasreddina", zbioru anegdot związanych z pewnym mędrcem z Bliskiego Wschodu, który urodził się ponoć w roku 1208 w środkowej Anatolii. Ta książka (pięknie zilustrowana przez Bohdana Butenkę) zamyka cykl, w którym ukazały się już "Wyczyny niezrównanego hodży Nasreddina" oraz "Fortele niewiarygodnego hodży Nasreddina".
Włodzimierz Jurasz