Lis. Najpospolitszy drapieżnik w Polsce

DRUGA FALA: Przez restrykcje stracili środki do życia. Branża fitness umiera

Wpierw przezwisko. Dla barwy futra zwany rudzielcem, choć bardzo często zdarzają się okazy o szacie szarej, brązowej, srebrzystej. Są też krzyżówki o ciemnych pasach futra na ciele. Jest też rozpoznawczy znak lisa, czyli puszysta kita doczepiona do zgrabnego ciała wielkości niedużego psa.

Spotykany od lodowatej tundry po stepy i półpustynie. U nas mieszka zarówno w dużych kompleksach leśnych jak i na łąkach. Także w parkach i na cmentarzach. Ostatnio zapuszcza się do ścisłych centrów dużych miast. Jeśli tylko nauczy się unikać samochodów, to całkiem dobrze sobie radzi. Liczba miejskich lisów szybko rośnie. Sukces ma kilka przyczyn. Pierwszym to oportunizm pokarmowy, czyli niewybredna wszystkożerność.

Teoretycznie lis jest drapieżnikiem, ale prócz polowania na wszystkie mniejsze od niego ofiary od gryzoni poczynając na owadach i ślimakach kończąc, jada dzikie owoce. Może narozrabiać w ogrodzie. Bez ceregieli dobierze się do dojrzałych winogron, nisko wiszących jabłek i śliwek. Nie pogardzi nawet dynią i ogórkiem. Ma wielką skłonność do padliny skąd już tylko jeden krok do penetrowania koszy na śmieci. Z takim menu utrzyma się w każdym środowisku. Z tej przyczyny zostanie w miastach na zawsze.