Ludzie z wiekiem siwieją, zaś kosom żółkną dzioby

FLESZ - Pandemia nie zwalnia tempa

Kolor dzioba nie jest oznaką młodości. Młode, jednoroczne ptaki mają brązowe dzioby, który dopiero w drugim roku życia zaczyna zmieniać barwę na jasną, by w końcu stać się wyraźnie żółtą. Ludzie z wiekiem siwieją, zaś kosom żółkną dzioby. Gdy pierwszy raz pojawił się w moim karmniku, popatrzyłem na niego z szacunkiem. Toż to chodzący, czy raczej latający dowód ewolucji, która na dodatek zachodzi na naszych oczach.

Kiedyś „dzikie” kosy z nastaniem jesieni przenosiły się w cieplejsze miejsca: czasem wystarczyło polecieć nieco na zachód lub na południe. Niekiedy troszeczkę dalej, na wybrzeża Morza Śródziemnego. Na wiosnę ptaki wracały do swoich rewirów. Kiedy człowiek zaczął budować miasta, kosy zamieszkały wśród budynków. Później pierwsza grupa kosów z powodów, których nigdy nie poznamy zmieniła odwieczne obyczaje i pozostała w mieście cały rok. Miało to swoje plusy i minusy. Do zalet należało wczesne rozpoczynanie lęgów, gdy tylko stopiły się śniegi. Dzięki temu uprzedzały konkurencyjne ptaki, które wracały z zimowisk. Zaś minusy, to zwiększona śmiertelność, jeśli mrozy okazały się być zbyt siarczyste.

Do mojego karmnika przylatuje właśnie taki żółtodzioby weteran. Co to przetrzymał niejedną zimę. Ba, za nic ma solidne opady śniegu, które niejednego ptaka mogą życia pozbawić. Wpierw długo przesiadywał na drzewie dokładnie oglądając karmnik. Wreszcie wpadł na chwilę, coś tam skubną. Wybrzydza, grymasi, marudzi. Mam dla niego specjalny prezent na święta. O tym jak zimową porą nakarmić wybrednego kosa o żółtym dziobie opowiem następnym razem.