Luksusy po krakowsku

Tyle że ośrodek nie leczy pacjentów, bo jego szef nie może dogadać się z innym ważnym szefem z innego centrum, onkologii. Na dokładkę jest jeszcze NFZ, więc gordyjski węzeł ciężko rozplątać. Jeśli w najbliższych dniach strony się nie dogadają, można będzie zacząć organizować płatne wycieczki po obiekcie. Niech zarabia, jak już jest.

Kilka kilometrów na południowy wschód stoi koło filharmonii kolejne centrum, ratunkowe. Wybudowano je za 90 mln zł, ale posłuży tylko sześć lat, bo potem wyniesie się do Prokocimia.

W co zamieni się obiekt, zbudowany za krocie, ze wzmocnioną konstrukcją, by na dachu mogły lądować helikoptery? Coś tam będzie, nie martwcie się maluczcy, mądre głowy coś wymyślą. Tylko strach się bać, ile przy tym wydadzą pieniędzy. Nie swoich.

Nie zamykajmy się jednak w służbie zdrowia (czy to jeszcze jest służba?). Spływające na nas bogactwo widać też w działaniach magistratu, gdzie urzędnicy rozdają wybrańcom darmowe wjazdówki na Stare Miasto. I niech się motłoch nie oburza, bo przecież każdy wie, że już niedługo dostaniemy na pocieszenie najlepsze na świecie parkomaty z rozbudowanymi funkcjami (choć nikt nie pytał nas, po co prognoza pogody w automacie), otrzymamy też dużo droższy niż w Warszawie system monitorowania wolnych miejsc w strefie. A co, nie stać nas? Stać! Zbudowaliśmy najbrzydszy w galaktyce stadion za 600 mln zł, to i monitorowanie powinno być z wypasem.

Ach, jak miło żyje się w Krakowie...