Łzy Evansa

Triumfator Tour de France 2011 - Cadel Evans Fot. PAP/EPA/Horacio Villalobos

TOUR DE FRANCE. Duzi chłopcy też płaczą. Ze szczęścia.

Wszyscy są zgodni, co do jednego: tegoroczne zwycięstwo przypadło w udziale kolarzowi, który najbardziej na nie zasłużył. Skromny, małomówny, ale bardzo sympatyczny Evans -mistrz świata z 2009 roku - chciał za wszelką cenę uniknąć "syndromu Poulidora", czyli kolarza wiecznie drugiego w klasyfikacji. Już w 2007 roku był tuż za Contadorem, a w 2008 - za Sastre. Zawsze coś stało na przeszkodzie. Siłą Australijczyka była jednak wytrwałość, a kluczem do wczorajszego zwycięstwa niesamowita regularność. W ten sposób Evans, mając skończone w lutym 34 lata, został najstarszym kolarzem, który po raz pierwszy wygrał Tour de France.

Ze szczęścia aż popłakał się na mecie, a wczoraj - gdy francuska telewizja pokazywała mu krótki film dokumentalny o jego karierze - łzy po raz kolejny stanęły w oczach. Bo to rzeczywiście szczególny moment. - Gdy po raz pierwszy oglądałem Tour 20 lat temu w telewizji, marzyłem o tym, żeby kiedyś go wygrać. Potem, kiedy zamieniłem kolarstwo górskie na szosowe inni wierzyli w to jeszcze bardziej niż ja. Pamiętam jak Aldo Sassi (trener, zmarł ostatniej zimy; Evans zadedykował mu wygraną - red.) powiedział do mnie niedługo przed śmiercią: "mam nadzieję, że wygrasz Tour de France, bo to najbardziej prestiżowy wyścig na świecie. A jak ci się to już uda, będziesz najbardziej spełnionym sportowcem swojego pokolenia" - mówił wzruszony Australijczyk, od wielu lat mieszkający we Włoszech. Z tego kraju pochodzi też jego żona, nauczycielka gry na pianinie.

Evans zapewnił sobie zwycięstwo na sobotniej czasówce, gdzie błyskawicznie odrobił prawie minutową stratę do Andy'ego Schlecka, a potem tylko powiększał przewagę.

Styl jazdy nowego mistrza nie jest może bardzo efektowny, ale niejeden kolarz mógłby uczyć się od niego samozaparcia i profesjonalizmu w przygotowaniach. Ta druga, jeszcze mniej znana twarz Evansa - to skłonności do buddyzmu i zafascynowanie Tybetem. - Pomogłem tam jednemu dziecku - przyznał się wczoraj przed kamerami. - Przed Tourem dostałem od niego list, że razem z kolegami będą mi dopingować. To było miłe. Co ważne, jego nazwisko nigdy nie było wiązane z żadną aferą dopingową.

Polacy spisali się w tym roku bardzo poprawnie. Najlepszy z nich Sylwester Szmyd, który najczęściej pomagał Ivanowi Basso zajął 42. miejsce (3 lata temu był 26.). Zapowiedział jednak, że w tym roku nie wystartuje w Tour de Pologne. Nie dostał powołania do ekipy. Maciej Paterski zostanie natomiast zapamiętany jako kolejny nasz kolarz, który ukończył jeden z etapów w czołowej "10".

Wyniki 20. etapu (jazda indywidualna na czas wokół Grenoble; 42,5 km): 1. Tony Martin (Niemcy/HTC) 55:33, 2. Cadel Evans (Australia/BMC) strata 7 s, 3. Alberto Contador (Hiszpania/Saxo Bank) 1.06... 17. Andy Schleck (Luksemburg/Leopard) 2.38, 20. Frank Schleck (Luksemburg/Leopard) 2.41, 33. Maciej Bodnar (Polska/Liquigas) 3.43, 77. Sylwester Szmyd (Polska/Liquigas) 5.35, 86. Maciej Paterski (Polska/Liquigas) 5.52.
Wyniki 21. etapu, Creteil - Paryż (95 km): 1. Mark Cavendish (Wielka Brytania/HTC) 2:27.02, 2. Edvald Boasson Hagen (Norwegia/Sky), 3. Andre Greipel (Niemcy/Omega Pharma)... 32. Paterski, 81. Bodnar, 130. Szmyd (Polska/Liquigas) wszyscy ten sam czas.

Klasyfikacja generalna: 1. Evans 86:12.22, 2. A. Schleck 1.34, 3. F. Schleck 2.30, 4. Thomas Voeckler (Francja/Europcar) 3.20, 5. Contador 3.57... 8. Ivan Basso (Włochy/Liquigas) 7.23, 42. Szmyd 1:25.37, 69. Paterski 2:03.56, 143. Bodnar 3:23.30.

Zwycięzcy klasyfikacji: punktowej - Mark Cavendish; górskiej - Samuel Sanchez, młodzieżowej - Pierre Rolland, drużynowej - Garmin Cervelo. (RP)

Sylwester Szmyd dumny na blogu

(...) ze swojego TdF jestem zadowolony, pod górę zawsze byłem gdzie i kiedy być powinienem, może poza etapem na Plateau de Beille. Zabrakło... szczęścia? Może nawet nie. Wiem, dlaczego i po co jestem w tej ekipie. Tak jak kibice, i ja mam marzenia, może nawet więcej, bo ja to widzę i czuję od środka. Po wczorajszym (piątkowym red.) etapie, widząc tłuuuuuumy kibiców wykrzykujących moje imię byłem naprawdę dumny, że wykonuję ten zawód (...)