Małe marzenie o czystym Krakowie

Tymczasem postaram się wrzucić profesorowi Majchrowskiemu jedną kwestię na początek, czyli brud. Nie jest tajemnicą, że mieszkańcy szeroko rozumianej Galicji od wielu lat mają problem z tym pojęciem. Dotyczy to również służb podległych prezydentowi, znanych z rozgarniania śmieci na boki, zamiast ich sprzątania. W takiej Pradze na przykład co jakiś czas żąda się od mieszkańców, by usuwali auta spod swych domów.

Dzięki temu czysta jest cała ulica, a nie pasek pośrodku. W Krakowie oczywiście nie da się tego zrobić. Tak jak nie da się zamontować na skrzyżowaniach sekundników odliczających czas do zmiany świateł. Podwładni prezydenta z ZIKiT-u uważają ten pomysł za głupi, choć na całym świecie się sprawdza. W ogóle cały ten ZIKiT to osobliwa instytucja. Moi podwładni śmieją się nawet, że jeśli ZIKiT zacznie działać normalnie, to oni przestaną zdobywać nagrody za dziennikarstwo interwencyjne. Coś w tym jest.

Jak Państwo widzicie, nie żądam od prezydenta, by usunął z centrum Krakowa kluby go-go i wyplenił całe kibolstwo, bo to w większej mierze robota dla struktur państwa niż samorządu. Mam małe pragnienia wobec nowej kadencji profesora. Tyle już wstęg naprzecinał, że teraz proszę go tylko, by wokół nas było czysto, by dziurawe chodniki z psimi plackami zamieniły się w równe trotuary, no i byśmy mieli czym oddychać. Czyste powietrze pomaga podejmować mądre wybory przy urnach.