Mały zajączek za kępą wierzbowych bazi. Populacja zajęcy powoli się odradza

FLESZ - Koronawirus. Puste kościoły i brak święconki

Już samodzielny wybierał z suchych traw pierwsze zielone źdźbła. Młody i głupi. Dorosły zając wytrzymałby bez ruchu tak długo, aż z nudzony poszedłbym precz. Młodzieniec musi się wiele nauczyć. Inaczej zginie.

Szarak doskonale czuje się na trawiastych przestrzeniach, gdzie nie przeszkadzają mu surowe, śnieżne zimy i upalne lata. U nas pojawił się wówczas, gdy człowiek zaczął karczować lasy. Liczebność zająca rosła szybko w miarę ubywania prastarych puszcz. Kilka wieków temu zające były łatwo dostępnym źródłem mięsa. Starczyło wyjść z fuzją za chałupę, by wrócić ze zdobyczą.

Zając obrósł w szereg legend i myśliwskich opowieści, a nawet doczekał się bogatej symboliki związanej z Wielkanocą. Na początku ubiegłego wieku organizowano przy dworach polowania z nagonką, których łupem padało jednorazowo po parę setek zajęcy.

Co ciekawsze zwierzaków jednak nie ubywało. Pół wieku temu dziesiątki tysięcy zajęcy chwytano w sieci i sprzedawano żywcem na zachód. Nikt nie zadawał pytania, dlaczego polskie zające jadą na Zachód i gdzie podziały się tamtejsze stada. Od początku lat osiemdziesiątych XX wieku liczebność zajęcy zaczęła spadać gwałtownie. Teraz populacja zajęcy powoli się odradza.