Maszyny domowe

Barbara Rotter-Stankiewicz: ZA MOICH CZASÓW

Trzeba przy tym zaznaczyć, że jako typowa krakowianka nie ma wprawy w tego rodzaju zajęciach, które spadły na nią ostatnimi czasy, kiedy wspólnie z mężem dorobiła się domku pod Krakowem. A w domku jest kominek…

Jak tego dokonała? Nic trudnego: siedziała na stołeczku, wnuki podawały jej kawałki drzewa, ona umieszczała je w "maszynie”, wciskała guzik, a maszyna rozłupywała drewno na polana w sam raz do kominka. Trzeba je było tylko ułożyć.

Jeszcze nie tak dawno mieszczuchy nie miałyby innego wyjścia, jak "nająć chłopa” z sąsiedztwa i uprosić go, by zechciał pociąć i porąbać drewno. Teraz, z pomocą elektrycznej albo spalinowej piły, może to zrobić prawie każdy (sama próbowałam i nic sobie nie obcięłam), a jeśli orientuje się w maszynowych nowościach, jest w stanie dokończyć dzieła. Właściciele pieców centralnego ogrzewania, w których palić można prawie wszystkim, w tym drobnymi gałęziami, już nie muszą pracowicie ciąć ich na kawałki, ale wrzucają do odpowiedniego urządzenia, które samo rozdrabnia "paliwo”.

Druga rewelacja na zimę to odśnieżarki. Wprawdzie łopata i ktoś, kto się nią posługuje, pozostaną niezastąpieni, ale filigranowe odśnieżarki potrafią wyręczyć "Zenka” w dużym stopniu. Z myślą o innym sezonie wymyślono elektryczne nożyce do żywopłotów, obcinarki do gałęzi, miniaturowe glebogryzarki czy – najpopularniejsze urządzenia tego rodzaju – kosiarki i kosy.

Po domu grasują odkurzacze, które sprzątają niemal samodzielnie, albo przystosowane do czyszczenia na mokro lub też do usuwania popiołu z kominków. Zaczęło się od pralek, "elektroluksów” i maglownic, a skończyło na zmywarkach i fikuśnych ekspresach do kawy.

Zaskakujące jest jednak, że prototypy tych sprzętów AGD istniały już ponad 100 lat temu. W mojej rodzinnej bibliotece przetrwała książka "Gospodarstwo kobiece w mieście i na wsi” Marii Monatowej, znanej przede wszystkim jako autorka książki kucharskiej, gdzie znaleźć można sporo takich "machin”.