Matka Grzegorza Przemyka bohaterką spektaklu na Boskiej Komedii

Barbara Sadowska, poetką związana z Orientacją Poetycką Hybrydy.

"Matka cierpiąca. Działaczka społeczna. Poetka. Kolorowy ptak. Kobieta walcząca z systemem i narzuconymi normami społecznymi. Matka, w której mieszkaniu nie było stołu. Matka zamordowanego przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej Grzegorza Przemyka" - mówi o swojej bohaterce Agnieszka Przepiórska.

Wiosną 1983 roku została pobita podczas napadu „nieznanych sprawców” na komitet pomocy internowanym, mieszczący się przy kościele św. Marcina w Warszawie, w którym działała. Niedługo potem - w maju 1983 roku - jej syn Grzegorz Przemyk został zabity przez ZOMO.

Grzegorz - świętując z przyjaciółmi zdaną maturę - został zatrzymany przez milicję i brutalnie pobity przez funkcjonariuszy z komisariatu przy ul. Jezuickiej. W wyniku ciężkich urazów jamy brzusznej zmarł w szpitalu – 3 dni przed dziewiętnastymi urodzinami.

"Milicjanci zeznali, że krzyczał. Nieprawda. On nigdy nie krzyczał. Bo ja nigdy nie krzyczałam, nie umiałam. U nas się nie krzyczało w domu" - mówi na scenie Agnieszka Przepiórska - Barbara Sadowska.

Tytułowy maj to ulubiony miesiąc Barbary Sadowskiej. Miesiąc urodzin jej syna, stał się też miesiącem, w którym musiała go pożegnać. Bohaterkę poznajemy w maju, kiedy przygotowuje się do pogrzebu dziecka.

"To nie tylko opowieść o śmierci, żałobie i pożegnaniu, to też historia życia Sadowskiej przywracająca jej podmiotowość. Zdaniem aktorki, niezwykle ważnym aspektem tej opowieści jest jej postawa po śmierci syna, gdy nieugięta staje do walki z całym sądowym mechanizmem (nie)sprawiedliwości" - pisze o spektaklu Teatr łaźnia Nowa.

Przedstawienie powstało warszawskim Domu Spotkań z Historią.

"W maju się nie umiera" to kolejny monodraml biograficzny stworzony i zagrany przez Agnieszkę Przepiórską, obok "Nazywam się Anna Walentynowicz", "Ginczanka. Przepis na prostotę życia", "Simona K. Wołająca na puszczy", "Szymborska. Kropki, przecinki, papierosy".