Memento mori

Włodzimierz Jurasz: : PO(D)GLĄD NA ŚWIAT

Wedle słów samych organizatorów, nagrody mają upamiętnić tych, "którzy przyczynili się do przetrwania naszego gatunku w długiej skali czasowej, eliminując swoje geny z puli genów ludzkości w nadzwyczaj idiotyczny sposób”.

Za rok 2012 otrzymali je na przykład: ćwicząca na siłowni kobieta, która potrzebując czegoś znajdującego się piętro niżej, nie zeszła sama, nie poprosiła o pomoc przez komórkę, ale zawołała o nią wkładając głowę do otwartego szybu towarowej windy, która akurat w tym momencie ruszyła; terrorysta, który na liście zawierającym bombę nie nakleił wystarczającej liczby znaczków, w związku z czym przesyłka do niego wróciła, a on oczywiście ją otworzył; obudzony przez dzwoniący telefon facet, który zamiast po słuchawkę sięgnął po leżący przy łóżku rewolwer i nacisnął przycisk…

W podobnej konwencji utrzymany jest amerykański serial dokumentalny "Śmierć na 1000 sposobów”, nadawany ostatnio przez stację TV6, wykorzystujący m.in. przypadki wyróżnione wspomnianą nagrodą. Cykl cieszy się sporą popularnością (co widać na forach dyskusyjnych w internecie), aczkolwiek spore wątpliwości budzi jego realizm.

Choćby taki przypadek, jaki stał się udziałem pewnej pani pragnącej powiększyć sobie piersi, która skorzystała z taniej oferty i wszczepiła sobie jakiś niezbyt solidny implant. Podczas podróży samolotem, wskutek zmian ciśnienia, piersi zaczęły się powiększać, aż do eksplozji…

Oczywiście nie jestem w stanie zagwarantować autentyczności wszystkich opisywanych w serialu przypadków, choć – z drugiej strony – życie bywa bardziej szokujące niż ludzka wyobraźnia. Zdaję też sobie sprawę z pewnej niestosowności rechotu, jaki budzą poszczególne przypadki (Nie śmiej się dziadku z czyjegoś wypadku; dziadek się śmiał, to samo miał). Jednak mimo wszystko ten pomyślany jako rozrywkowy serial zachęca też do refleksji nad kruchością naszego żywota… I rozumu…