Miłość do małej ojczyzny

Jednak Łącko to nie tylko sady. Dzięki inicjatywie Miejskiej Biblioteki Publicznej mieszkańcy Krakowa mogą zapoznać się z bogatą kulturą i tradycją tej miejscowości. Wśród licznych witryn wystawy odnaleźć można kolejno: publikacje o Łącku, sylwetki twórców ludowych i ich dzieła w postaci rzeźb, obrazów lub poezji. Autorzy wystawy nie zapomnieli poświęcić osobnych gablot historii Łącka, turystyce i gospodarce, szkolnictwu i miejscowym organizacjom.
Mówiąc o Łącku nie można nie wspomnieć o znanych osobach, które z tej miejscowości pochodzą. Autorzy wystawy także o nich nie zapomnieli. W gablocie opatrzonej hasłem "Znani ludzie" odnajdziemy sylwetki: Bolesława Farona, Juliana Dybca, Mieczysława Kałużnego oraz Stanisława Moryty.
Prof. Bolesław Faron, historyk literatury polskiej, krytyk, publicysta, w latach 1975-81 - rektor krakowskiej WSP, a następnie - minister oświaty i wychowania w latach 1981-85, obecnie pracownik Instytutu Filologii Polskiej w Akademii Pedagogicznej w Krakowie, urodził się w Czarnym Potoku, w gminie Łącko. W swojej biograficznej książce "Korzenie" opisuje drogę wiejskiego chłopca "do szkół", czyli do I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Długosza w Nowym Sączu, a później do krakowskiej WSP. Książka składa się z kilku esejów - obrazków, w których wspomina swoich rodziców, rodzeństwo, rodzinny dom. W tych krótkich szkicach daje się zauważyć wielki sentyment autora do "kraju lat dziecinnych". Często odwiedza rodzinną, sądecką ziemię, działa w Klubie Przyjaciół Ziemi Sądeckiej, jest także członkiem komitetu redakcyjnego "Rocznika Sądeckiego".
Wspomniany prof. Stanisław Moryto to kolejna znana persona pochodząca z Łącka. Należy do grona najwybitniejszych kompozytorów polskich. Pod hasłem wystawy "Znani ludzie" widnieje także nazwisko prof. Juliana Dybca, kierownika Zakładu Historii Oświaty i Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyka nauki i kultury. Na kształtowanie się jego światopoglądu wywarło wpływ środowisko, z którego pochodzi i nauczyciele szkół, do których uczęszczał. Utrzymuje ścisły kontakt ze swoją małą ojczyzną i rodzinnym Łąckiem.
- Tam się urodziłem i wszystkie moje wspomnienia z lat dziecinnych i młodzieńczych wiążą się z tym miejscem - rozpoczyna swoją opowieść profesor. - To, że zostałem historykiem, zawdzięczam mojemu dziadkowi, który wyjeżdżał na emigrację zarobkową do Ameryki i do Prus pod Wrocław, poznał także Węgry w czasach austriackich. Potrafił łączyć wiedzę o dawnej historii Łącka z historią naszej rodziny. To dzięki niemu dziś zajmuję się historią.
Z Łąckiem łączą profesora Dybca aż do dziś mocne rodzinne więzi, ma tutaj wielu kolegów i przyjaciół. Fascynuje go nieprzerwanie od wielu lat tamtejsza przyroda i jeszcze niezbadana historia. - Poznanie zaczyna się od tajemnicy - _twierdzi profesor. - _Moim marzeniem było od zawsze wydać monografię lub chociaż fragmenty źródłowe na temat folkloru. Niejednokrotnie próbowałem namówić różne osoby do podjęcia się tego wyzwania, jednak z różnych przyczyn historia Łącka po XVIII wieku nadal nie powstała.
Profesor stara się na wiele różnych sposobów włączać w prace na rzecz swojej rodzinnej miejscowości. Na pytanie o największe zalety Łącka, profesor odpowiada: - _Dunajec, piękna przyroda, góry, dobry klimat, znakomite jedzenie i umiłowany przez mieszkańców folklor. _Wraca tutaj często, by odpocząć, nabrać oddechu i energii do dalszej naukowej pracy. Prawdą jest bowiem, że do "kraju lat dziecinnych" w każdym okresie życia, najchętniej się powraca… SYLWIA MARSZAŁ