Minister Czerwiński był kapitanem Sandecji

Przygodę z futbolem rozpoczynał Czerwiński pod koniec lat 60., gdy zgłosił się na odbywające się jeszcze na starym stadionie przy alejach Wolności treningi trampkarzy Sandecji. Do kariery ligowej sposobił go trener Ryszard Aleksander, z którym związał się na szereg sezonów. Grał w prowadzonej przez niego drużynie juniorów, która na początku lat 70. zaliczała się do najlepszych w Małopolsce, tocząc wyrównane, często zwycięskie mecze m.in. z Wisłą i Hutnikiem Kraków.

Później Czerwiński wywalczył sobie pewne miejsce na odpowiedzialnej pozycji ostatniego środkowego obrońcy w przejętej właśnie przez Aleksandra ekipie seniorów. W latach 1975–79 był kapitanem jedenastki „biało-czarnych”. Występy w barwach Sandecji na jakiś czas przerwały mu studia wyższe. Przez rok grał w krakowskim Prokocimiu.

Po ukończeniu Akademii Górniczo-Hutniczej powrócił do rodzinnego miasta, by godząc pracę zawodową ze sportem, odnowić piłkarskie pasje i kontynuować występy w Sandecji. Był jej zawodnikiem do 1981 r. Wyróżniał się kulturą w grze, spokojem interwencji, umiejętnością ustawiania się i dyrygowania poczynaniami kolegów z formacji defensywnej. Był boiskowym dżentelmenem, stąd często delegowany był przez partnerów do negocjacji z sędziami. Wiadomo było, że zamiast opryskliwego: „Ślepy jesteś, pacanie?!”, stwierdzi raczej: „Pan sędzia raczył nie zauważyć, że rywal był na spalonym”. W sumie w różnych drużynach Sandecji wystąpił w przeszło 250 mistrzowskich spotkaniach.

Pod koniec kariery zawodniczej przeniósł się do nowosądeckiego Startu, gdzie grał w latach 1981–87. Później, do 1993 r. pełnił funkcję instruktora w ekipie juniorów LKS Zawada Nowy Sącz, a już jako poseł był silnym punktem futbolowej ekipy premiera Donalda Tuska.