Moje domowe tygrysy (20)

A co będzie, jeśli taborety się rozsuną? Fot. Aleksandra Sawicka

Zaczęło się wspaniale. Czitka zaćwiergoliła, smarkacze wszystkie kamiennym snem w szufladzie. Śpię. Chyba niezbyt długo, albowiem maluchy się pobudziły i zaczęły włazić mi do łóżka ze wszystkich stron. Miałam je pod kołdrą, na kołdrze, na głowie, pod poduszką, na szyi, w nogach, jak również te spadające z poręczy wprost na twarz, i te wrzeszczące, odpadające od kołdry na podłogę, i drące się, aby ponownie wejść na mnie celem dalszego maltretowania. W tym wszystkim oczywiście plątała się Czitka, która również zapragnęła spać z pańcią i dziećmi. Od czasu do czasu przysypiały, aby ostatecznie pobudzić cały dom około piątej trzydzieści. Wstałam i za drzwiami balkonowymi oczywiście zobaczyłam ostentacyjnie odwróconego tyłem do nas Mićka. Popukałam w szybę, odwrócił się już mocno zdenerwowany i z wypisanym na twarzy rozkazem: "Otwierać!" wpadł do mieszkania, erotycznie poszukując Czituni, która na to jak na lato. Więc biorę kocura na ręce, izoluję Czitkę, a jemu usiłuję zamknąć pyszczek gotowaną o piątej rano rybą. Jadł z wrodzonego łakomstwa, ale tak naprawdę zainteresowany był jedynie spotkaniem z Czitką. Jakoś się udało sprowadzić go na manowce i ukierunkować w stronę niższego piętra, gdzie padł spać po nocnych wycieczkach. Potem pojawił się jeszcze dwukrotnie na włościach, ale już niespecjalnie zdeterminowany.

Jutro ponowna wizyta w klinice weterynaryjnej w celu podania antybiotyku, ale tam zawsze jest dzielnym i wspaniałym kotem, po prostu przyzwyczaił się do różnych zabiegów i nie robią na nim większego wrażenia. Wie kocurzysko, że to dla jego dobra.

Właśnie przed chwilą odkryłam, że najsłodsza z wszystkich kociąt Gapcia, ma dwie różowe poduszeczki pod prawą łapką. Wiedziałam, że jest wyjątkowa. I że jeżeli nikt nie będzie chciał ostatniego kotka, czyli Gapci, zostanie z nami. Ją oddamy na końcu. Jutro musimy zrobić aktualne zdjęcia całej piątki i rozlepić ogłoszenia w lecznicach i sklepach z akcesoriami dla zwierząt. Jest mi z tego powodu strasznie smutno, ale przecież za dwa tygodnie nawet Czitka niespecjalnie będzie się nimi zajmować, zmęczona trudami macierzyństwa. Wszyscy musimy to dzielnie przeżyć.

Aleksandra Sawicka

opr. (mat)