Moje płyty

"Dziękuję bardzo"

To zdarza się ostatnio coraz częściej. "To", tj. wydawanie płyt, które w jakiś wyraźny sposób odwołują się do Polski. Niedawno Ian Gillan ("głos" Deep Purple) opublikował solowy album - "One Eye To Morocco", w którego książeczce dokładnie wyjaśnił krakowską(!) genezę tytułu. Przypomnę też, że w ciągu ostatnich miesięcy pojawiło się kilka DVD, które były rejestrowane podczas koncertów europejskich gwiazd w naszym kraju (m.in. Blaze'a Bayleya, grup Pendragon i Pain Of Salvation). Dziś natomiast z radością mogę do tej listy dopisać tytuł "Dziękuję bardzo", czyli relację (na CD i DVD) z koncertu, który 13.11.2008 w Bazylice Ojców Salezjanów w Warszawie dał super-duet - Klaus Schulze i Lisa Gerrard.
Ponieważ te swoje recenzje adresuję nie tylko do znawców rocka (w szerokim rozumieniu tego słowa), ale także i do trochę bardziej przypadkowych jego słuchaczy, to wypada mi, choćby tylko telegraficznie przypomnieć, że Klaus Schulze to autentyczna legenda muzyki elektronicznej, współzałożyciel zespołów Tangerine Dream oraz Ash Ra Tempel i solista, który dotąd wydał w sumie ponad 80 LP. A jeden z nich, będący relacją z jego tournèe po Polsce w 1983 r. miał tytuł: "Dziękuję Poland"(!) i był... pierwszym "światowym" krążkiem z muzyką zarejestrowaną w Polsce. Z kolei Lisa Gerrard to wokalistka niezapomnianego Dead Can Dance oraz solistka, która m.in. stworzyła i nagrała nieśmiertelną wokalną część ścieżki dźwiękowej do "Gladiatora" Ridleya Scotta. W ubiegłym roku Klaus z pomocą Lisy przygotował piękną płytę "Farscape", a potem we dwójkę koncertowali (co zaowocowało najpierw albumem "Rheingold", a teraz drugim - właśnie "Dziękuję bardzo").
Podstawową część publikacji stanowi koncert u Salezjanów. W czasie tego, trwającego blisko 100 min występu, duet wykonał zaledwie trzy kompozycje, z których pierwsza ("Shoreless Two") była indywidualnym, tajemniczym i mrocznym popisem Klausa, natomiast dwie pozostałe ("Bazylika NSJ" oraz "Godspell"), to efekt współpracy z Lisą. Oba utwory wspaniale pokazują, co wielcy artyści potrafią wyimprowizować "na żywo". A wrażenie jest tym większe, że zarówno jego syntezatory, jak i głos artystki, roznosząc się w świątyni, nabrały iście niebiańskiego piękna. Do tego jeszcze efektowne oświetlenie, dobra praca kamer i świetny dźwięk! DVD uzupełnia film dokumentalny "In The Moog For Love", który pokazuje próbę duetu w Teatrze Schillera w Berlinie i podróż artystów do Warszawy. Wspaniała uczta dla oczu i uszu! Dziękuję bardzo.
JERZY SKARŻYŃSKI
"RADIO KRAKÓW"