Myśliwy bez blagi, czyli polowanie w Lesie Wolskim

FOT. ARCHIWUM

Czym żył Kraków

Polowanie urządzone zostało staraniem zarządu leśnego, a zaproszono na nie przedstawicieli krakowskiej elity wojskowo-urzędniczo-towarzyskiej. I tak obecni byli m.in. "płk. szt. gen. Smorawiński, płk Mond, płk dr Korolewicz, ppłk Kostrzewski, konsul czechosłowacki bar. Szedivy, prez. kolei Barwicz, dr Surzycki, radca m. inż. Drobniak, jen .Stiller, jen. Czikiel, dyr. Banku Komercjalnego Przybylski, nadr. górn. Negrusz, radca m. Chwastek".

Dzień był mroźny, ale słoneczny. Polowanie rozpoczęło się tak szczęśliwie, że "zaraz w pierwszym miocie padło 15 zajęcy, co tak korzystnie nastroiło myśliwych, że w rezultacie położyli bez dwu, setkę zajęcy, oddając sumarycznie tylko 217 strzałów". "IKC" zauważał, nie bez racji, że był to wynik bardzo piękny, zważywszy na grube kostiumy myśliwskie utrudniające oddawanie strzałów i w ogóle polowanie w lesie.

Dalej gazeta poświęcała parę słów miejscu, w którym odbyło się polowanie: "Las Wolski jest niestety dotychczas, mimo swych istotnie przepięknych widoków, mało zwiedzany przez mieszkańców miasta. W lecie niewielu tam »turystów«, jako, że dla Krakowian nie uznających »miasta« poza obrębem plant, trzeba być aż turystą, by iść na Panieńskie Skały. A już zimą, gdy krajobraz zwłaszcza przy blaskach słońca robi wrażenie cudownej bajki... Jedynie czasem przemkną cicho, jak cień, narciarze, lub raz na rok przerwą ciszę lasu myśliwi wesołym pogwarem i strzałami".

Wróćmy jednak do zimowego polowania. Myśliwi po czwartym miocie zwiedzili urządzoną niedawno piękną bażantarnię i zagrody z sarnami, a po piątym zostali podjęci śniadaniem koło "Karolówki" na Polanie Lea, gdzie i nagonkę uraczono skromniejszym, ale nie mniej smacznym śniadaniem. Na koniec "IKC" podawał ciekawostkę: "Przy końcu polowania podają zwykle myśliwi, ile każdy z nich ubił zajęcy, przyczem zwykle tzw. spółkowe zające, tj. takie, do których dwu myśliwych strzelało, zwykle się w szybki sposób pomnażają. Otóż na tem polowaniu podali myśliwi w sumie mniejszą liczbę zastrzelonych przez nich zajęcy, niż ich leżało »na rozkładzie«. Nie było więc blagi myśliwskiej, a to nie ładnie, boć przecież »myśliwy bez blagi, to tak, jak strzelba bez naboju«". (PS)