Na darmo Roosevelt ssał pierś polskiej mamki...

Pan Prezydent Barack Obama
Biały Dom, Waszyngton, USA

Wielce Szanowny Panie Prezydencie, ośmielony ogromem życzliwości, jaką okazał Pan ostatnio na korytarzu Białego Domu prezydentowi mojego kraju, pozwalam sobie dorzucić do Waszej rozmowy kilka istotnych, moim zdaniem, informacji. Otóż Pański interlokutor pochodzi z Małopolski - podobnie jak uczestnik drugiej wyprawy Kolumba Franciszek Warnadziewicz, człowiek wykształcony, sprawdzony politycznie i znający języki. Przypomnijmy też, że właśnie na pochodzącym z 1508 roku globusie ze zbiorów krakowskiego Uniwersytetu zaznaczono po raz pierwszy w dziejach kartografii kontury odkrytej niedawno (1492) przez Kolumba Ameryki. O niepodległość mieszkańców tej krainy walczył z takim uporem związany czynem zbrojnym z Małopolską generał Tadeusz Kościuszko. Swą wierność tradycjom West Point zamanifestował on po zwycięskiej bitwie z bolszewikami pod Racławicami, przybierając, wzorem armii amerykańskiej, mundur oddziału, który się najbardziej odznaczył (sukmanę krakowskich kosynierów). Onże Kościuszko, ofiarował ówczesnemu wiceprezydentowi USA Thoma-sowi Jeffersonowi własne, przywiezione z Europu futro, mało tego! Dołączył do futra instrukcję, jak skutecznie ustrzec je przed molami! Jefferson zastosował się do tych rad i w roku 1805 już jako prezydent kazał się w owym futrze malarzowi Rembrandtowi Peale sportretować. Był to, przyzna Pan, czytelny znak wdzięczności i uznania.

Jak Pan Prezydent zapewne pamięta, Pierwsza Dama Ameryki, małżonka Jerzego Waszyngtona pani Martha w każdy piątek podejmowała gości męża herbatką, serwowaną w pięknych, porcelanowych filiżankach. Jedna z nich przywieziona została przez poetę Juliana Ursyna Niemcewicza gdzie? Oczywiście do Krakowa, do eksponowanych dziś zbiorów księżny Czaroryskiej, „damy przejętej wysokim uwielbieniem dla Waszyngtona - ojca ludu amerykańskiego”. Również w Małopolsce spoczywają zwłoki pierwszego dyplomaty USA poległego poza granicami swego kraju. Nazywał się Joel Barlow, był ministrem pełnomocnym - ambasadorem amerykańskim przy Napoleonie, który w roku 1812 pędził za cesarzem Francuzów spod Moskwy do Paryża, ale nie dotarł, bo w śnieżnej zadymce mimo intensywnej opieki ze strony Polaków, zmarł na zapalenie płuc..

Przypuszczam, Panie Prezydencie, że Andrzej Duda jako człowiek po krakowsku skromny nie poinformował Pana o jeszcze jednym dowodzie odwiecznej szczerej przyjaźni narodów Małopolski i USA. Nie mam tu na myśli gigantycznej rzeźby czterech Pańskich poprzedników w Białym Domu powstałej w Południowej Dakocie dzięki krakowskiemu rzeźbiarzowi Ignacemu Ziółkowskiemu, która to rzeźba - większa od kolosa z Rodos i piramidy w Gizie zapewne zawsze kojarzy się Panu z Polską, ani przesławnego pogromcy bizonów Buffalo Billa którego prochy (częściowo, ale zawsze) znajdują się w Krakowie w Kopcu Niepodległości Józefa Piłsudskiego. Myślę o zmarłej w roku 1945 w Dębowcu pod małopolskim Jasłem 87-letniej Walerii Marek, która WŁASNĄ PIERSIĄ wykarmiła prezydenta lat Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosevelta. - Mówiłam maleństwu o tym, że Polacy i Amerykanie powinni się zawsze kochać - opowiadała po powrocie pani Waleria. Nie przypuszczała, że jeszcze 70 lat później nie tylko małopolskie mamki, ale wszyscy małopolanie nie będą mogli wjeżdżać do Pańskiego kraju bez wizy!...

Ha, maleństwo było zapewne - jak potem pokazała Jałta - przygłuche. Ale wierzę, że Pan Prezydent, zgodnie z zasadą sprawiedliwości dziejowej, naprawi ten błąd. Jeśli nie w stosunku do wszystkich obywateli RP, to przynajmniej wobec Małopolan.