Na golasa

Kręcąc przełącznikiem TV

Telewizja publiczna czyni ostatnio milowe kroki, aby dorównać w tandecie ośrodkom nadawczym znajdującym się w prywatnych rękach. W telewizyjnym eterze nie dzieje się tak, że gorsi uczą się od lepszych i czerpią z nich wzór. Lepsi z przyjemnością pędzą na dno jakichkolwiek ambicji i ścigają się w prostactwie i partactwie z prostakami i partaczami.
 Potem przyszła kolej na rozmówców. I tych w studiu, i tych telefonicznych. Pani Agata nie dawała nikomu za wygraną i każdego energicznymi pytaniami dopychała do muru. Szczególnie interesujące były te momenty rozważań, w których partnerzy prezenterki otrzymywali bezpardonowe pytania, czy poprowadziliby na plażę nudystów swe dzieci.
 Spryt pani Agaty Młynarskiej dał i tym razem wiele do myślenia. Ani przez chwilę nie zdradziła na przykład, czy była przez swych rodziców wyprowadzana w tak naturalistyczny anturaż i czy podobne wycieczki organizuje swoim dzieciom.
 Nietęgą minę miał też w studiu Andrzej Grabowski. Pewnie sądził, że będzie rozmawiał o sztuce aktorskiej, o swych osiągnięciach, a tu pech. Młynarska nic, tylko czy by swe pociechy poprowadził do nudystów. Jakoś się w końcu z tego wywinął, ale największe zdumienie nastąpiło dopiero wówczas, gdy gospodyni wieczoru podziękowała aktorowi za specjalny przyjazd z Krakowa na tę interesującą rozmowę.
 Cała ta pomysłowość skończyła się tak, jak skończyć się musiała. Kompletną klapą. Indywidualność Młynarskiej nie natrafiła ani przez chwilę na równie wartościowego rozmówcę. Można jednak przypuszczać, że sukces był do osiągnięcia. Wystarczyło zamiast Andrzeja Grabowskiego zaprosić do studia szefową II programu Ninę Terentiew, albo i samego prezesa zarządu, Roberta Kwiatkowskiego. Ich opowieści o golasach mogłyby brzmieć rzetelnie. Wszak intelektualną goliznę TVP widzi każdy, więc byle jaki fachowiec doprowadzić do tego by nie mógł. TOMASZ DOMALEWSKI