Nadchodzą czasy oszczędzania

Fot. Anna Kaczmarz

Co chciałaby Pani zmienić w krakowskiej edukacji?

- Przede wszystkim zależy mi na racjonalizacji wydatków w edukacji. W obecnej sytuacji budżetowej wprowadzenie oszczędności wdaje się najpilniejszym zadaniem.

- Czyli na szkołach można jeszcze oszczędzić? Dyrektorzy szkół żalą się, że nie mają już na nic pieniędzy, a prawie całe wyposażenie - firanki, nowe ławki - kupują rodzice.

- Można zmienić strukturę czy sposób finansowania, to jest teraz konieczne. Wydatki na edukację stanowią jedną trzecią budżetu Krakowa. Z tych wszystkich pieniędzy publicznych, które będą w moim władaniu, na edukację wydawana jest największa kwota, trzeba więc w tej dziedzinie szukać oszczędności, jeżeli miasto ma przetrwać w czasach kryzysu.

- Jest Pani założycielką szkół prywatnych. Czy coś ze szkolnictwa prywatnego warto przenieść do szkół publicznych?

- Bardzo dużo, przede wszystkim warto natchnąć entuzjazmem, jaki towarzyszy szkolnictwu niepublicznemu.

- Dyrektorzy szkół powinni być bardziej menadżerami?

- Mówienie o menadżerach to już jest stare podejście. Nowsze polega na tym, aby myśleć systemowo, to znaczy znając możliwości i środki, gospodarować nimi w najlepszy sposób. Chciałabym uczynić dyrektorów współtwórcami nowego zarządzania, włączyć ich w rozdysponowanie wydatków na szkoły.

- Jak szkoły powinny przygotować się do "fali tsunami", czyli podwójnego rocznika w pierwszych klasach, gdy edukacja stanie się obowiązkowa dla sześciolatków?

- Z powodu niżu demograficznego ten problem nie będzie aż tak dotkliwy. To kwestia przekwalifikowania się części nauczycieli.

- Będzie Pani zajmowała się nie tylko edukacją, ale także pomocą społeczną. Ma Pani 15-letnie doświadczenie w tej dziedzinie. Gdzie Pani pracowała?

- Zostałam pedagogiem, ponieważ marzyłam o tym, żeby pracować w domu dziecka. Przez 15 lat zajmowałam się tym z oddaniem, ten okres mojej pracy wspominam najmilej. Zostawiłam tam dużo swojego serca.

Rozmawiała Agnieszka Maj