Nadciśnienie tętnicze

Choroba charakteryzuje się stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi. Ponad 90 proc. przypadków nadciśnienia ma charakter pierwotny, co oznacza, że przyczyna nie została w pełni ustalona. Uważa się, że dużą rolę odgrywają czynniki genetyczne i środowiskowe. Pozostałe przypadki określane są jako nadciśnienie o charakterze wtórnym, gdy dobrze jest znana przyczyna choroby, np.: choroby nerek, choroby gruczołów dokrewnych lub choroby mózgu.

Objawy

Nadciśnienie tętnicze aż do chwili wystąpienia powikłań, zwykle przebiega skrycie. Jego podwyższone wartości wykrywane są zwykle w wyniku rutynowego badania lekarskiego bądź incydentalnym pomiarem. Bóle głowy (zwłaszcza w jej tylnej części), złe samopoczucie (rozdrażnienie, bezsenność, zaburzenia koncentracji), kołatanie serca, szum w uszach, występują zwykle wówczas, gdy ciśnienie jest bardzo wysokie.

Powikłaniem nadciśnienia tętniczego jest przede wszystkim uszkodzenie nerek (przewlekła niewydolność nerek, aż do konieczności dializy), układu krążenia (niewydolność mięśnia sercowego, zawał serca) oraz powikłania ze strony układu nerwowego (niedokrwienny udar mózgu, zespół otępienny). Nadciśnienie tętnicze w ciąży stanowi poważne zagrożenie zarówno dla płodu, jak i dla ciężarnej – m.in. predysponuje do rozwoju stanu przedrzucawkowego, stanu rzucawkowego; u płodu: może dojść do zahamowania jego wzrostu, niedotlenienia wewnątrzmacicznego, a nawet zgonu. Wzrasta też ryzyko przedwczesnego odklejenia się łożyska i wcześniactwa.