Nasza Historia. Adolf przesyła kwiaty. Czy Führer podziwiał Piłsudskiego?

Zaskakujące. Ci, którzy przyszli zniszczyć polskie państwo pokłonili się przed grobem tego, który je wskrzeszał. W środę 6 września 1939 r., gdy do Krakowa wkroczyły wojska niemieckie, gen. Werner Kienitz udał się z dowódcami dywizji i komendantem miasta na Wawel.

Przy sarkofagu marszałka Józefa Piłsudskiego złożyli wieniec, wypełniając rozkaz samego Adolfa Hitlera.

Od tego dnia przed wejściem do krypty wartę honorową pełniło dwóch żołnierzy Wehrmachtu z bagnetami na karabinach. 8 września minął ich dowódca niemieckiej 14. Armii gen. Wilhelm List, który także przyjechał na Wawel z wieńcem, a po kolejnych dwóch dniach przed obliczem Marszałka stanął sam Führer. Przez dłuższą chwilę wpatrywał się w popiersie Piłsudskiego, które stało w zajętym przez Niemców urzędzie wojewódzkim w Kielcach. Adolf Hitler przyjechał tam z wizytacją swoich wojsk.

Mówi się, że Hitler cenił Piłsudskiego. Dyktatorowi imponowało, że przywódca sąsiedniego kraju jest prawdziwym i niekwestionowanym wodzem, choć odmówił objęcia formalnie najwyższego stanowiska - prezydenta Rzeczpospolitej. Podziwiał też militarny talent Marszałka, wojskowego samouka, który wygrał wojnę z bolszewikami.

Po śmierci Piłsudskiego w niedzielę wieczorem 12 maja 1935 r. nazistowski przywódca bardzo starał się oddać szacunek zmarłemu. 18 maja, gdy w Krakowie odbywała się ceremonia pogrzebowa, na czele niemieckiej delegacji kroczył ówczesny premier Prus Hermann Göring. Sam Hitler wziął udział w uroczystej mszy żałobnej w berlińskiej katedrze św. Jadwigi.

W pełnej wiernych świątyni ustawiono symboliczną trumnę przykrytą sztandarem z polskim orłem. Niemiecki kanclerz usiadł w pobliżu ołtarza i trumny, za nim w pierwszym rzędzie minister spraw zagranicznych Konstantin von Neurath, minister propagandy i oświecenia publicznego Joseph Goebbels oraz generałowie Wehrmachtu.

Więcej przeczytasz najnowszym numerze miesięcznika Nasza Historia