Natura jest bogatym źródłem powiedzeń i przysłów

To tyle w kwestiach formalnych. Teraz coś o samym cietrzewiu. Jeśli spojrzeć na genealogię, to dziko żyjące cietrzewie są bliskimi krewniakami zwyczajnego, podwórkowego drobiu. Zarówno z aparycji jak i zachowania.

Wyobraźcie sobie ptaka wielkości kury, łażącego jak kura i zachowującego się jak podwórkowa nioska. Ornitolodzy zapewne będą urażeni takim porównaniem. Rzucam rękawice i czekam oponentów w każdym miejscu i czasie. Póki co, proszę posłuchać.

Kogut jest urodziwy. Granatowo czarne pióra z metalicznym połyskiem. Czerwona czapeczka na głowie i kilka białych wstawek na i pod skrzydłami. Opierzone nogi i spory ogon w kształcie liry. Kura zwana swojsko cieciorką, to uosobienie skromności. Spokojna brązowa tonacja piórek z licznymi prążkami. Żadnej ekstrawagancji, byle tylko wtopić się w otoczenie.

Przyrodnicy nazywają to dymorfizmem płciowym. W menu mają nasiona, owoce, pąki roślin i młode liście, owady. Gdyby sypnąć mu garść pszenicy, zapewne by nie odmówił. Dla lepszego trawienia połyka drobne kamyczki. Wypisz, wymaluj domowy drób. Te same cechy, to samo menu. Jeśli gdzieś poniosła mnie fantazja, proszę o wskazówkę. Póki co, obstaję przy zaliczeniu cietrzewi do drobiu.