Nawet matka nie jest tą, za którą się podaje

To anglojęzyczny debiut Norwega prezentowany w konkursie głównym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes, nagrodzony w kategorii najlepszy film na Sztokholmskim Festiwalu Filmowym. Fani muzyki już pewnie kojarzą, że „Głośniej od bomb” (ang. „Louder Than Bombs”) nawiązuje tytułem do kultowej płyty zespołu The Smiths.

Isabelle (Isabelle Huppert), znakomita fotografka wojenna, ginie w wypadku, zostawiając męża Gene’a (Gabriel Byrne) i osierocając dwóch synów. Trzy lata po wypadku do rodzinnego domu wraca starszy syn Jonah (Jesse Eisenberg), dołączając do owdowiałego ojca i młodszego brata Conrada (Devin Druid). Gene stara się, by pod jednym dachem wszyscy znów zaczęli funkcjonować jak rodzina. Im bardziej mężczyźni zbliżają się do siebie, tym mocniej okazuje się, jak inaczej zapamiętali Isabelle. Próba ujednolicenia jej portretu otwiera arsenał uczuć, niewypowiedzianych żalów, a także doprowadza do odkrycia tajemnic, które bohaterowie z nią dzielili.

Joachim Trier snuje w „Głośniej od bomb” pogłębioną refleksję na temat pamięci, a także tego, na ile możemy poznać drugą osobę, nawet tak bliską, jak żona czy matka. Gwiazdorska obsada, w której znaleźli się znany z roli Marca Zuckenberga Jesse Eisenberg, niezapomniana odtwórczyni tytułowej roli pianistki z filmu Michaela Hanekego Isabelle Huppert, wznosi film na wyżyny sztuki aktorskiej. Warto skonfrontować się z dziełem norweskiego twórcy.

Joachim Trier przyszedł na świat w 1974 roku w Kopenhadze w rodzinie filmowców. Nie tylko jego ojciec i matka zajmowali się kręceniem filmów, ale też dziadek. Swój pierwszy film nakręcił w wieku pięciu lat na taśmie 8 mm. Jako nastolatek zdobył narodowe mistrzostwo w jeździe na deskorolce, jego fascynacja tym sportem znalazła potem swoje odzwierciedlenie w kilku krótkometrażowych filmach.

Po skończeniu Europejskiego Filmowego College’u w Danii uczył się w Brytyjskim Instytucie Filmowym i Telewizyjnym. Jeszcze na studiach zdobył uznanie w kraju i za granicą jako twórca wielu nagradzanych filmów krótkometrażowych i reklamowych, między innymi nominowanego w 2002 roku do Europejskiej Nagrody Filmowej „Proctera”, który otrzymał w tym samym roku nagrody w kategoriach najlepszy film brytyjski i najlepszy film europejski na międzynarodowym festiwalu w Edynburgu.

W pełnym metrażu debiutował w 2006 roku fabułą „Reprise - Od początku raz jeszcze”, która zdobyła kilka międzynarodowych wyróżnień, m.in. nagrodę za najlepszą reżyserię na festiwalu w Karlowych Warach oraz jedną z nagród za debiut w Toronto. Film zdobył również norweskiego Oscara - nagrodę Amanda w kategoriach najlepszy film, najlepszy reżyser i najlepszy scenariusz. „Oslo, 31 sierpnia” to drugi fabularny film reżysera, który przyniósł mu uznanie krytyków w kraju i za granicą, wliczając ciepłe przyjęcie w Polsce. „Głośniej od bomb”, który premierowo pokazywany był w konkursie głównym festiwalu w Cannes, to jego trzeci film, a zarazem pierwszy anglojęzyczny.

W „Głośniej od bomb” zobaczymy charakterystyczną Izabelle Huppert - gwiazdę kina europejskiego. Niezapomniana w roli tytułowej w „Panistce” M. Hanekego i „Lulu” M. Pialata. Czym zaskoczy nas tym razem aktorka, którą do zawodu przekonała matka.

Dzieciństwo spędziła w podparyskim Ville-d’Avray. Studiowała w szkole aktorskiej w Wersalu, gdzie dostała nagrodę za swoją grę. Początkowo występowała z sukcesem na scenie teatralnej, gdzie zagrała m.in. tytułową rolę w Medei Eurypidesa.

W 1971 roku po raz pierwszy pojawiła się na ekranie telewizyjnym, a rok później w kinach w filmie „Faustine et le bel été”. Szybko stała się cenioną aktorką filmową. Zagrała m.in. w filmach Jeana-Luca Godarda i Claude’a Chabrola. U tego ostatniego grywała bardzo trudne role m.in. młodej kobiety, która zamordowała swoich rodziców („Violette Nozière”, 1978) czy ostatniej kobiety skazanej we Francji na śmierć za wykonywanie aborcji w Sprawie kobiet (1988). W 2001 zagrała równie trudną rolę w kontrowersyjnym filmie Michaela Hanekego „Pianistka”, gdzie wykreowała postać nauczycielki gry na fortepianie, która skrywa głęboko swoje sadomasochistyczne pragnienia seksualne. Współpracowała z Hanekem kilkakrotnie, m.in. grała w filmie „Miłość”, który zdobył Złotą Palmę w Cannes w 2012.

***

Isabelle Huppert partnerował na planie gwiazdor kina amerykańskiego Jesse Eisenberg. To prawie polski akcent w norweskim filmie, gdyż prababcia Jesse’ego Eisenberga urodziła się w Krasnymstawie.

W jednym z wywiadów opowiadał: „Kiedyś obiecałem mojej ciotce, która ma 99 lat i jest moją najlepszą przyjaciółką, że jeśli kiedykolwiek będę kręcić w Europie, pojadę do jej domu w Polsce, w którym mieszkała, zrobię mu zdjęcie i przywiozę fotkę”.

Słowa dotrzymał. Spędził u nas około dwóch tygodni. Wynajął samochód na dwa tygodnie, miał wypadek samochodowy, ukradziono mu paszport. „Wszystkie te chore rzeczy tylko po to, żeby zrobić zdjęcie jakiegoś małego domku... A na koniec okazało się, że gdy pokazałem tę fotkę ciotce, ona w ogóle się nie przejęła. >Taaaak, tak to właśnie wyglądało< - powiedziała tylko” - opowiadał aktor.