Nie chciał przywileju

Pan Tadeusz K. jest z zawodu dziennikarzem. 13 grudnia 1993 roku spółka z o.o. wydająca gazetę, w której pracował on na pełnym etacie wypowiedziała mu umowę o pracę z powodu uzyskania przez niego uprawnień emerytalnych. Pan Tadeusz K. nie ukończył wtedy 65 lat, ale zawód dziennikarza traktowany na równi z zatrudnieniem w szczególnych warunkach umożliwiał przejście na emeryturę w wieku 60 lat (dla mężczyzn).
 Dziennikarz czuł się jednak w pełni sił i nie zamierzał z przywileju tego skorzystać, a już na pewno pogodzić się z decyzją pracodawcy i wniósł sprawę do Sądu Pracy w Warszawie.
 Tam podzielono pogląd powoda, a mianowicie, że osiągnięcie wieku emerytalnego na podstawie przepisów szczególnych nie może samo przez się stanowić uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę - przepis ten jest przywilejem pracownika, ale ten nie musi z niego korzystać, taka jest bowiem rola przywileju.
 Gazeta wniosła odwołanie od orzeczenia I instancji i sprawą zajął się Sąd Wojewódzki - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Ten zmienił wyrok Sądu Pracy. Uznał, że prawo pracy przewiduje dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach wcześniejszą emeryturę i jako próg wyznaczono 60 rok życia, zatem wiek emerytalny dziennikarza uległ przesunięciu.
 Teraz z kolei niezadowolony z orzeczenia był dziennikarz i wyrok zaskarżył w drodze rewizji nadzwyczajnej minister sprawiedliwości. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego.
 SN zaczął od określenia wiek emerytalny. _Uznał, że _należy rozumieć przez nie wiek uprawniający do emerytury w normalnym trybie tzn. zgodnie z ustawą. Nie jest nim wiek, który w świetle przepisów daje pracownikowi możliwość przejścia wcześniej na emeryturę. Wiek emerytalny jest więc jeden i wynosi dla mężczyzn 65 lat. Gdyby przyjąć rozumowanie pracodawcy, wiek emerytalny stałby się kategorią ruchomą, co doprowadziłoby do chaosu w interpretacji, bowiem podstawą wypowiedzenia umowy o pracę może być osiągnięcie wieku emerytalnego, nie zaś uprawnienia do emerytury. (Wyrok SN z 13 czerwca 1995 r., OSN nr 23/1995 - sprawy z zakresu prawa pracy).
EWA SIERPIŃSKA