Niedźwiedź w kamizelce

Przy kominku

Znajoma twierdzi, że chyba łatwiej obedrzeć ze skóry niedźwiedzia, niż ściągnąć ulubiony ciuch z grzbietu męża. I kontynuując wątek dodaje: "Oni po prostu przyrastają do swoich spłowiałych wdzianek, liniejących swetrów, kamizelek, koszul, choć w szafach ubraniowych są inne ubiory, nowsze, znacznie ciekawsze".
 Kobiety uwielbiają się przebierać, stroić, zmieniać spódnice, bluzki, sukienki, buciki, kolor włosów, fryzurę, makijaż i wszystko, co wiąże się z ich wyglądem. Dla kogo to robią? Dla mężczyzn? Podobno nie. Najbardziej chcą zaimponować swoim ubiorem i dobrym gustem innym kobietom. To prawda nie do końca. One ubierają się przede wszystkim dla siebie samych. Poprawia im samopoczucie czyjeś uznanie, ale przedtem muszą znaleźć aprobatę w lustrze. Niektórzy mężczyźni szczycą się umiejętnością wiązania krawata bez lustra. I w ogóle nie spoglądają w lustro. Czyżby nie lubili samych siebie?
 Podobno rozwój, moda, postęp są domeną mężczyzn. Oni są twórcami, animatorami nowych stylów, nowości we wszystkim. Spójrzcie jednak, jak taki geniusz męski traktuje własny dom. Tu jest absolutnym konserwatystą. Kocha stare meble, stare graty, nie pozwoli wyrzucić rozlatującej się szafy i wygniecionego tapczanu, przesunąć mebli, nie mówiąc już o ich wymianie, czy, nie daj Boże, o zmianie koloru ścian lub choćby najmniejszym remoncie. Kobieta w trakcie remontu domu czy mieszkania czuje się jak ryba w wodzie, dla mężczyzny to wszystko jest katastrofą, kataklizmem na miarę trzęsienia ziemi. Przed remontem mógł chodzić po domu w nocy, przy zgaszonych światłach, a teraz wszystkiego musi się uczyć od nowa, bo zmieniły się domowe ścieżki, a w dodatku w tym rozgardiaszu zapadły się chyba pod ziemię ulubione, wydeptane kapcie. Prawdziwa klęska! I co gorsza zmienił się wieszak na ręczniki w łazience i stojak na szczoteczki do zębów. To trudno przeżyć.
 Kobiety są bezwzględne w stosunku do mężczyzn z tym swoim ulepszaniem domu, mieszkania, strojów, wystrojów, kolorów samochodów, włosów, paznokci, zasłon w oknach, przewieszaniem obrazów, remanentem w szafach ubraniowych, bo nie znoszą zastoju, nie cierpią męskiej nieruchawości i dążenia do świętego spokoju we wszystkim i za każdą cenę.
 Mąż znajomej przeżywający remont domu za sprawą swojej piękniejszej połowy stwierdza kąśliwie: "Cudowny byłby świat bez kobiet"! Po chwili namysłu uśmiecha się jednak do żony i dodaje: "Może nie do końca cudowny, lecz z całą pewnością cholernie nudny!" Na poparcie swoich słów ściąga z grzbietu ulubioną kamizelkę, odziedziczoną pewnie po dziadku, i wręcza ją pani Izie ze słowami: "Kochanie, pozwalam ci wyrzucić ją na śmietnik!"

JERZY WALAWSKI