Niegowić. Pilnują ścieżek Wikarego Świata

- Niegowić gości tłumy kilka razy w roku: w sierpniu podczas parafiady, a na wiosnę z okazji „Białego Marszu” i „Papieskiego Rajdu”. Który to już rajd?

- Osiemnasty. Marsz organizowany jest w „okolicach” rocznicy śmierci św. Jana Pawła, natomiast rajdowicze spotykają się z okazji jego urodzin i przemierzają ścieżki, którymi chodził będąc wikarym w Niegowici. Co drugi rok start jest w Niegowici - meta w Łapanowie, a co drugi - odwrotnie. W tym roku u nas będzie meta, dlatego przygotowujemy dla wszystkich uczestników gorące danie. Poczęstunku nie zabraknie dla nikogo, bez względu na ilość osób. Dwa lata temu dotarło do nas 700 rajdowiczów i dla wszystkich był żurek z kiełbaską, podobno bardzo smaczny.

- Gościnność imponująca. Kto konkretnie przygotowuje te smakołyki?

- Zasadniczo Koło Gospodyń Wiejskich, ale mężczyźni też pomagają. Trzeba przecież przy takiej liczbie gości nie tylko ugotować „coś na ząb”, ale przenosić najpierw dziesiątki kilogramów surowców, a potem ciężkie gary,

- Macie na to czas i ochotę?

- Pewnie. Tyle czasu można poświęcić dla innych. Poza tym lubimy gości, pielgrzymów.

- Dużo ich przyjeżdża do „papieskiej parafii”?

- Naprawdę dużo, niektórzy wracają po kilku latach i mówią, że Niegowić bardzo zmieniła się na korzyść. Wtedy każdemu się serce raduje… Odwiedzają kościół, oglądają pomnik, wikarówkę, izbę pamięci. Dziwią się, że jest tam tyle pamiątek z czasów, gdy naszym wikarym był ks. Karol.

- Czy pielgrzymi i turyści zawsze mogą zwiedzić izbę?

- Praktycznie rzecz biorąc - tak. Można umówić się wcześniej, dzwoniąc na mój numer telefonu 12 251 91 31 (jest umieszczony na drzwiach izby), albo skontaktować się będąc już na miejscu. Zawsze ktoś z nas podejdzie, żeby otworzyć, pokazać, opowiedzieć. A jest o czym, bo eksponatów stale przybywa, nawet nie wszystkie mamy gdzie wystawić.

- Był kiedyś pomysł, żeby izbę regionalną poszerzyć, wykorzystując piwnice...

- Owszem, ale na razie skończyło się na pomyśle, bo brakuje pieniędzy na jego realizację. Wszystkiego naraz zrobić nie da rady.

- A co w Niegowici zrobić się udało?

- Bardzo zmieniło się samo centrum, dzięki dofinansowaniu ze środków unijnych i Urzędu Gminy Gdów. Są np. odnowione drogi, ułożona kostka brukowa przed strażnicą, już kupiliśmy jej kolejne 100 m kw., brakuje jeszcze 50, żeby tę inwestycję dokończyć. Czekamy też na ostatnie zgody dotyczące kanalizacji, bo poprzednie wygasły. Pieniądze, żeby ją sfinalizować są, więc kanalizacja też będzie.

- Wiele zmieniło się też w otoczeniu kościoła...

- Tak, bardzo dużo. Dzięki gospodarności proboszcza, ks. Pawła Sukiennika, m.in. wybrukowano plac przed kościołem, zaznaczono zarys starej świątyni, powstały dróżki, kapliczka na zewnątrz, oświetlenie. Ale, jak przystało na papieską parafię, nie chodzi tylko o „wymiar fizyczny”. Ostatnio, od 6 maja po wszystkich wsiach krąży różaniec fatimski. W każdej wiosce przekazywany jest od rodziny do rodziny.

- Wieś jest też znana z wzajemnej, sąsiedzkiej pomocy...

- Naszą tradycją są kwesty - jeśli ktoś w znajdzie się w trudnej sytuacji, wszyscy starają się mu pomóc. Nie tylko ze wsi - trzeba pamiętać, że jesteśmy niewielką wioską, liczącą 480 mieszkańców i 177 numerów - ale całej parafii i okolicy. I tak, gdy przed Wielkanocą w jednym z domów wybuchł pożar, który całkowicie strawił dach, ludzie z całej parafii zebrali 7110 zł. Kupiono za nie blachy, część drzewa, orynnowanie. Pieniądze dołożył Urząd Gminy i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, za co bardzo dziękujemy wójtowi Wojasowi i dyr. Małgorzacie Mikule. Dziś rodzina może już normalnie mieszkać.

WIDEO: Co Ty wiesz o Krakowie? - odcinek 4

Autor: Gazeta Krakowska, Dziennik Polski, NaszeMiasto