Niezapomniane płyty historii rocka suplement (7)

The Jimi Hendrix Experience "Are You Experienced?"

W 59 r. od taty dostał pierwsze wiosło elektryczne, co umożliwiło mu granie w lokalnych zespołach. Ponieważ jednak nie mógł utrzymać się z muzyki, więc dorabiał sobie... kradzieżami samochodów. To sprawiło, że aresztowany w 61 r., mając za sprawą sędziego, do wyboru więzienie lub "ochotniczą" służbę wojskową, wybrał to drugie. Trafił do jednostki spadochronowej, z której zwolniono go w wyniku urazu kręgosłupa, którego nabawił się po nie do końca udanym skoku. Po wyjściu z wojska wrócił do rocka. Następne lata to mnóstwo koncertów, sporo grup i powolne pnięcie się w górę. W 1966 r. m.in. występował w Nowym Jorku. I to właśnie tam wypatrzyła go ówczesna dziewczyna Keith Richardsa - Linda Keith, która najpierw poleciła go menedżerowi Stonsów, a gdy ten się nim nie zainteresował, eksbasiście The Animals - Chasowi Chandlerowi. Potem wszystko potoczyło się szybko. Chas zabrał Hendriksa do Londynu, załatwił sprawy związane z jego kontraktem i pomógł mu stworzyć własny zespół. Weszli do niego: Noel Redding (bas) i Mitch Mitchell (bębny). Już pierwsze koncerty nowej grupy (nazwano ją Jimi Hendrix Experience) wzbudziły tak wielką sensację, że pognali na nie najwięksi brytyjscy rockmani z Beatlesami, Stonsami i członkami Cream na czele. 2.12.66 r. wydano pierwszego singla Experience - "Hey, Joe". Odniósł błyskawiczny sukces. Po nim pojawiły się kolejne: "Purple Haze" i "The Wind Cries Mary". Oba też stały się bestsellerami. Wreszcie w maju 67 r. w sklepach pojawił się debiutancki album zespołu - "Are You Experienced?". Zachwycił, tak jak niepomieszczone(!) na nim wcześniejsze przeboje. I tak trafiły na niego: piorunujące drapieżnością "Foxy Lady"; oparte o szalejącą sekcję "Manic Depression"; piękny, bluesowy "Red House"; dynamiczne "Can You See Me"; balladowe, acz elektryczne "Love Or Confusion"; połamane rytmicznie "I Don't Live Today"; psychodeliczne "May This Be Love"; porywające "Fire"; hipnotyczne "Third Stone From The Sun"; melodyjne "Remember" i wreszcie finałowy odlot (z podkładem puszczonym do tyłu) - utwór tytułowy longplaya. I żeby wszystko było jasne - tak telegraficznie przeleciałem przez płytę, bo to, co jest na niej najważniejsze, czyli niewiarygodne partie gitary, są po prostu nieopisywalne.

Jerzy Skarżyński, Radio Kraków