Novy Dvur malowany jesienią

Arboretum otwarte jest cały rok. Można je zwiedzać od godz. 8 do 18, a w okresie jesienno-zimowym do godz. 16. FOT. MAREK DŁUGOPOLSKI

- To znak, że zbliża się jesień - mówi nasz przewodnik po arboretum Novy Dvur w Steboricach na czeskim Śląsku. Soczysta zieleń liści powoli ustępuje miejsca niesamowitej palecie barw. Tak oto rozpoczyna się fascynujący spektakl pełen zaskakujących niespodzianek.

Piękne i groźne

W barwne szaty oblekają się jednak nie tylko drzewa i krzewy czy kwiaty, ale także owoce i nasiona.

- Na niektóre trzeba uważać, bo są niebezpieczne - tym zaskakującym stwierdzeniem przewodnik od razu przykuwa uwagę. - Małe żółtopomarańczowe "torebki" dławisza okrągłolistnego po pęknięciu odkryją przed nami ciemnopomarańczowe wnętrze i... trujące nasiona - wskazuje na liściaste pnącze.

Okazuje się, że urocza i... podstępna jest też japońska glicynia kwiecista. Po imponujących, nawet kilkudziesięciocentymetrowych fioletowych kwiatostanach jesienią pozostają już tylko kosmate strąki, a w nich również trujące "prezenty".

- Jest też spora rodzina roślin iglastych zrzucających igły - przypomina przewodnik. Natrafimy tu nie tylko na doskonale nam znanego modrzewia europejskiego, ale także metasekwoję chińską czy cypryśnika błotnego.

Są również buki, jesiony, sosny, świerki, czereśnie, jabłonie, magnolie i hortensje. W specjalnej zaś szklarni kaktusy, bambusy, orchidee... - Blisko trzysta gatunków z 70 rodzin - chwalą się w arboretum.

- Masz motyla na głowie. Jaki kolorowy - dziewczynka nie może opanować emocji. - Nie ruszaj się, zrobię zdjęcie - już ciszej mówi do taty. Żywe egzotyczne motyle, to również specjalność śląskiego arboretum. Trzeba tylko uważać, aby któremuś nie zrobić krzywdy.

Niezwykła pasja

Skąd takie niezwykłości w Steboricach? Wszystko dzięki niezwykłej pasji i "wyszukanemu gustowi" Quido Riedla, właściciela majątku Novy Dvur. To on między 1906 a 1928 r. stworzył tu naturalny park krajobrazowy.

Posadził w nim kilkaset gatunków roślin drzewiastych z całego świata. - Wymagało to nie tylko wiedzy, czasu, ale także sporych pieniędzy - przypomina przewodnik. Później park miał lepsze i gorsze czasy, dobrych i złych gospodarzy. Teraz rozkwita. Z niecałych 2 hektarów na początku XX stulecia rozrósł się do obecnych 23. A zobaczyć można w nim "rośliny z pięciu kontynentów".

- Niesamowity barwny spektakl trwa nie tylko jesienią, ale także wiosną, latem, a nawet zimą - zapewnia Anna Gruszczyńska z CzechTourism. - Tu można zapomnieć o upływającym czasie - dodaje.