o. Leon Stefan Knabit: Po pandemii?

Trudno jest ocenić postępowanie władz i Służby Zdrowia podczas pandemii. Sytuacja była bezprecedensowa, toteż działania były często próbami, testami. Wiele rzeczy można było załatwić inaczej. A teraz mamy doświadczenie, które się nam może przydać na wypadek powtórzenia się nawet ‘TYLKO’ epidemii.. Wciąż słyszymy biadania, ile to ludzi potrzebujących pomocy zmarło, bo lekarze byli zajęci covidem, albo miejsca dla nich zabrakło w szpitalach Wypada się powstrzymać od nieuzasadnionych zarzutów i podejrzeń.

Trzeba by dokładnie zbadać, ile takich przypadków było . Może lekarz był akurat przy umierającym pod respiratorem covidowcem. Nie powtarzajmy wiadomości, co do których nie mamy pewności, że są prawdziwe. Jeśli gdzieś były wyraźne nadużycia, winni powinni zostać ukarani. Poza tym warto przypomnieć, że i przed covidem (a chyba i teraz) umierało codziennie w Polsce ponad tysiąc osób

.Obostrzenia, które wprowadzono w czasie pandemii, budziły słuszne zaniepokojenie, czy rzeczywiście był wystarczający powód, by tak drastycznie ograniczyć konstytucyjne prawa człowieka, zwłaszcza prawo do gromadzenia się i do swobodnego przemieszczania się na terytorium kraju. W połączeniu z innymi problemami politycznymi i społecznymi okazało się, że nie najgorsza nasza konstytucja z roku 1997 wymaga pewnych poprawek i uzupełnień, a może napisania jej na nowo, gdyż jest miejscami „dziurawa” i pozwala na rozmaite często sprzeczne interpretacje.

Zanim doczekamy się tych oby sensownych zmian, zwróćmy uwagę na obowiązującą wszystkich obywateli Preambułę. Głosi ona, że uniwersalne wartości, na których opiera się nasze społeczeństwo, to prawda, sprawiedliwość, dobro i piękno’. Źródłem ich jest wiara w Boga, a dla nie podzielających tej wiary, inne źródła. Warto też wspomnieć o prawie rodziców do wychowania dzieci według własnego uznania z tym, że edukacja musi się liczyć z wartościami chrześcijańskimi.

Ale przecież najważniejsza dzisiaj jest wojna! O tym innym razem.