Oburzeni i oderwani

Zbigniew Bartuś: KWADRATURA KULI

Ale przynajmniej Grad jest na widelcu. Możemy się nad nim trochę politować. Albo wręcz przeciwnie. Kwestia smaku.

Brytyjski "Observer” podaje, że najbogatsi ludzie świata ukrywają w rajach podatkowych 17 bln dolarów, czyli tyle, ile łącznie wynoszą produkty krajowe USA i Japonii. Zarazem od blisko 50 lat przeciętni mieszkańcy Stanów tak nie biednieli, a strefa ubóstwa nie była tam tak szeroka.

Bogaci są zatem zamożni jak nigdy – i nie płacą podatków, uciekając z kasą na Kajmany i Jersey, a reszta obywateli, zarabiając przeważnie coraz mniej, musi zaciskać pasa, by wysupłać fundusze na walkę z kryzysem.

Nienawidzę populizmu, ale te dysproporcje stały się groźne dla całego zachodniego świata, rynku – i demokracji. Ludzie bywają głupio i niekonstruktywnie oburzeni, ale są oburzeni słusznie – i ta grupa będzie rosnąć wraz z oszczędnościami czynionymi na średniozamożnych i biednych, bez najmniejszych przejawów solidarności ze strony najbogatszych. Ci ostatni oderwali się od rzeczywistości. Ale to nie znaczy, że rzeczywistość nie może im o sobie przypomnieć – w postaci buntów, zamieszek, nie daj Bóg – rewolucji.

A w Polsce? Mamy dwie grupy oderwanych. Jedni, jak zachodni koledzy, chowają dochody w rajach i wydają po 200 tys. zł "na życie”. Inni funkcjonują w cudownym świecie, w którym partyjny decydent nie daje zginąć kumplowi. Mietka nie wybrali do Sejmu (rady gminy)? No to niech się sprawdzi w państwowej energetyce lub w elewatorze. Mietek na bezrobociu czy marnej posadce, gdzie trzeba – o zgrozo! – pracować? W życiu!

W życiu? Dla bardzo wielu Polaków codzienna orka za grosze oraz rozpaczliwe szukanie, bez kumplowskiej pomocy, jakiejkolwiek pracy – to właśnie jest życie.