Nie tylko zdobią posesję, ale spełniają funkcje, jakich pozbawione są mury z kamienia czy cegły, płoty z elementów drewnianych czy zwykłe siatki
Jak najlepiej wyznaczyć granice naszej posesji? By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba rozważyć, jakie zadania ma spełniać ogrodzenie. Zastanawiając się nad jego wyborem, z pewnością warto zwrócić uwagę na możliwości, jakie daje wykorzystanie do tego celu roślin. Ogrodzenia roślinne nie tylko zdobią posesję, ale spełniają funkcje, jakich pozbawione są mury z kamienia czy cegły, płoty z elementów drewnianych czy zwykłe siatki.
Warto w tym miejscu dodać jeszcze jedną zaletę, jaką wymieniają znawcy tematu, choć zapewne nie będzie ona głównym kryterium przy wyborze zielonego ogrodzenia. Sadzone na granicy posesji rośliny, takie jak dereń jadalny, róża jadalna, rokitnik, ałycza czy morwa biała, mogą przy okazji dostarczać owoców i surowców spożywczych, nektaru i pyłku owadom czy pożywienia jedwabnikom.
Roślinne i łączone
Do oddzielenia trawnika, przydomowej działki, wydzielenia części ogrodu od podwórka stosuje się żywopłoty do wysokości 100 cm, które mogą być wykonane z najrozmaitszych roślin. W przypadku ogrodzeń o wysokości 100 - 150 cm, które służą do otaczania większych terenów, takich jak prywatne posesje, ogrody, parki, sady, szpitale czy szkoły, projektanci zieleni proponują graby, głogi, karagany, morwy, ałycze, antypki, żywotniki lub świerki.
Ogrodzenia wysokie stosuje się przeważnie dla osłony przed wiatrem poszczególnych kwater w szkółkach i inspektach. Gatunkami, które dobrze spełniają to zadanie, są graby, wiązy, lipy, żywotniki i inne gatunki, które można formować.
Ostatnio coraz większą popularnością cieszą się rozwiązania łączące ogrodzenia z kamienia, metalu czy siatki z żywopłotem. Tworzą je szpalery z drzew lub krzewów, które wyprowadza się ponad ogrodzenie, w ten sposób, by w górnej części żywopłotu jego skrajna linia wychodziła poza siatkę czy mur.
Do tego zadania doskonale nadają się tuje, graby czy zwykły ligustr.
Dobre efekty może też przynieść obsadzenie zwykłego ogrodzenia pnączami, np. bluszczem lub dzikim winem. Na tle takiej kombinacji posesja dobrze się prezentuje, a uzyskana dzięki niej dodatkowa zielona powierzchnia pochłania zanieczyszczenia i nadmiar wody z gleby. Pnącza dobrze rosną nawet w trudnych warunkach. Można je wykorzystać do ozdoby ogrodzenia nawet wtedy, gdy ilość miejsca na korzenie jest ograniczona.
Przygotowanie i pielęgnacja
- By ogrodzenie z roślin dobrze spełniało swoje zadania, musi zostać prawidłowo przygotowane - podkreśla inż. Górski. - Zaczynamy od wykopania rowków o głębokości co najmniej 40 cm, w których posadzimy rośliny. Potem zaprawiamy je ziemią, najlepiej kompostową. Ja osobiście zalecam dobrze rozłożony, przykryty cienką warstwą ziemi obornik.
Nasadzenia wykonuje się tzw. metodą "pod deskę", która wskazuje, na jakim poziomie w ziemi należy umieścić korzenie rośliny. Ta część sadzonki musi się znaleźć na tej samej głębokości, na której pozostawała poprzednio w szkółce. Uzyskujemy wówczas dobry, równomierny wzrost wszystkich roślin. - Od posadzenia zależy bardzo dużo. Gdy rowki zostały wykonane krzywo, nie da się później tego poprawić - _podkreśla inż. Górski. - Nawet jeżeli będziemy starannie przycinać taki żywopłot, jego rozwój nigdy już nie będzie prawidłowy.
Oprócz podlewania i nawożenia nieodzowną częścią zabiegów pielęgnacyjnych jest regularne, sezonowe przycinanie zielonego ogrodzenia. Jeśli zależy nam na prawidłowym rozwoju roślin, nie można dopuścić, by w dolnej części żywopłotu pojawiły się prześwity.
Cięcia mogą także służyć formowaniu roślin tworzących ogrodzenie. - _W tej chwili nie stosuje się form idealnie regularnych. Aby zapewnić lepsze doświetlenie wnętrza żywopłotu, z czym wiąże się jego optymalny wzrost, ścinamy lekko jego bryłę od strony, gdzie operują promienie słoneczne.
Iglaki czy ligustr?
Popularny ligustr, z którego wykonuje się tysiące żywopłotów, jest, zdaniem fachowców, rośliną najprostszą w prowadzeniu. Szybko rośnie, można go formować na niewielkiej wysokości lub wyprowadzać nawet do 2 m. Jednocześnie jest niedrogi.
Do roślin, które szybko rosną, zaliczyć można też ałycze, wiklinę i graby, które wbrew pozorom mają roczne przyrosty zbliżone do ligustru - dochodzące do 20 cm. Najwolniej rosną iglaki. Planując obsadzenie nimi posesji, warto wybrać większe rośliny.
Podrośnięte rośliny można kupić w doniczkach torfowych, plastykowych samomineralizujących się. Cena tak przygotowanej sadzonki wynosi ok. 7 zł. Znacznie tańsze są rośliny kopane z rozsady, z naturalną bryłką korzeniową. Można je nabyć już za 2-3 zł za sztukę. Planując wydatki, warto wiedzieć, że w przypadku pojedynczego ogrodzenia potrzeba 6 - 9 sadzonek (w zależności od gatunku) na jeden metr długości ogrodzenia. Do wykonania nasady podwójnej do obsadzenia jednego metra ogrodzenia wykorzystuje się ok. 12 roślin, które sadzi się naprzemiennie w dwóch szpalerach.
(MF)
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
