Ojciec i syn odkryli na nowo piękno miechowskiej bazyliki

Włodzimierz i Zbigniew Barczyńscy, ojciec i syn, są autorami albumu „Bazylika Grobu Bożego w Miechowie”, promowanego w ubiegły czwartek w Powiatowej i Miejskiej Bibliotece Publicznej. To już drugie takie wydawnictwo o tej zabytkowej świątyni. - Do tamtego sprzed prawie 10 lat zdjęcia wykonał ks. dr Andrzej Gliński-Boksiński a pan Włodzimierz był współautorem odpowiedzialnym za część historyczną - informowała dyrektor biblioteki Maria Słuszniak.

Tym razem trudu opisania bazyliki fotografią podjęli się sami Barczyńscy, przedstawiciele jednego ze starszych miechowskich rodów. Gromadzenie materiałów, tak opisowego jak zdjęciowego, rozpoczęło się przed dwoma laty.

Zbigniew Barczyński przygotował krótką prezentację na temat ogólnego zarysu wydawnictwa, który powstał w 2014 r i wykonanej od tamtego czasu pracy. - Zrobionych zostało 600 zdjęć, z których pod szczególną uwagę wzięliśmy 220. Z tych fotografii, w albumie znalazło się miejsce dla nieco ponad 140 - informował syn.

Niełatwo jest pokazać, jakby odkryć na nowo, to, co znamy, na co dzień. - Dlatego wielką dla nas satysfakcją jest, że naszą świątynię udało się „zobrazować”, w sposób troszeczkę inny - zauważył nestor rodu.

Rodzenie się nowego albumu od samego początku - od pomysłu; zainteresowało licznych uczestników czwartkowej promocji. Przy okazji można było usłyszeć o problemach z fotografowaniem w środku obiektu, przy skąpym oświetleniu, co dla młodych amatorów różnego typu aparatów kompaktowych i lustrzanek, mogło być też świetną lekcją, jak się dochodzi do mistrzostwa w operowaniu przesłoną i migawką.

Na promocję świetnie wydanego i oprawionego albumu przyszły trzy pokolenia rodziny Barczyńskich. Liczni i aktywni wnukowie nie ułatwiali dziadkowi pracy and albumem, ale warto było się potrudzić. Przecież te chwile zostały zapisane na zdjęciach dla nich i dla tych, co po nich przyjdą…

Album „Bazylika Grobu Bożego” można było nabyć po spotkaniu w bibliotece, a przy okazji opatrzyć go ciepłymi dedykacjami i autografami autorów. Ważne, że ta pozycja znalazła się właśnie teraz na lokalnym rynku wydawniczym. Po tamtej sprzed prawie dekady nie został nawet ślad. Stała się jeszcze jednym „białym krukiem”, pieczołowicie przechowywanym w bibliotekach i zabiorach prywatnych.