Owoce egzotyczne (część II)

Trendy jadalne

Daktyl

Owoce daktylowca zawierają dużą ilość cukrów (jest ona zróżnicowana i w zależności od odmiany i pory zbioru wynosi od 30 do 80 proc.). Obok cukrów występują białka (2 proc.), tłuszcze (1 proc.), karoteny, witaminy z grupy B (ale bez witaminy B12), witaminę E, wapń, żelazo i fosfor. Owoc zawiera też witaminę C (14 mg/100g) jednak suszenie surowca powoduje, ze jej ilość spada do wartości śladowych).
100 g owocu dostarcza 274 kilokalorii

Figa pospolita (karyjska)

Jest rozłożystym drzewem lub krzewem dorastającym do 2 - 5 metrów wysokości. Z kwiatostanu rozwija się owoc rzekomy. Figowiec pochodzi z Azji Mniejszej, są dowody, iż uprawiano go w Egipcie i Mezopotamii około 2750 lat p. n. e. W XVI wieku figa dotarła do Anglii i Ameryki. Obecnie uprawiana jest prawie we wszystkich krajach klimatu subtropikalnego.
Owoce rzekome figowca można spożywać na surowo, suszone, w kompocie, czy też dodane do wyrobów piekarniczych. Po upieczeniu stanowią dobrą przekąskę do kawy. Figi mają duże znaczenie lecznicze. Produkuje się z nich sok, który działa wzmacniająco na serce i naczynia wieńcowe, jest także z powodzeniem stosowany w leczeniu anemii. Figi gotowane w mleku uśmierzają ból gardła i kaszel. Z owoców można również przyrządzać nalewkę, która łagodzi duszności przy astmie. Sok mleczny wypływający po nacięciu kory figowca ma działanie przyspieszające gojenie ran, z kolei nasiona działają lekko przeczyszczająco.
Świeże owoce figowca zawierają około 16 proc. cukrów (głównie są to: glukoza i fruktoza), 80 proc. wody i 1,3 proc. białek. Suszone figi posiadają około 50% cukrów, które działają konserwująco i dlatego nadają się do długiego przechowywania. Zawartość potasu w suszonych owocach wzrasta z 200 mg/ 100 g (owoce świeże) do 970 mg/ 100 g. Owoce zawierają także małą ilość witaminy C - 2mg/100g oraz 1 mg/100 g po wysuszeniu, witaminy z grupy B oraz witaminę PP.

Granat

Jest krzewem (osiągającym od 2 do 4 m wysokości), zimozielonym w krajach tropikalnych, w Europie zrzucającym owalne liście. Pochodzi z Persji. Obecnie uprawia się go w krajach klimatu tropikalnego i subtropikalnego. Owoce można przechowywać przez 2 miesiące w temperaturze pokojowej, 6 miesięcy w chłodniach.
Z soku granatu (zwanego grenadiną) produkuje się napoje, galaretki, używa się go także do produkcji wina i syropu. W krajach Środkowego Wschodu przygotowuje się sos, w którym granaty łączy się z orzechami. Dzięki zawartym w korze granatowca alkaloidom owoc ma zastosowanie w weterynarii jako środek przeciw tasiemcowy.
Granaty zawierają 10 - 20 proc. cukrów (głównie glukozy i fruktozy), 2-5 proc. kwasów organicznych (głównie kwas cytrynowy) (dlatego są dość kwaśne), 1,5 proc. białek i witaminę C (13 mg/ 100 mg). W skórce owocu znajduje się dużo garbników (do 30 proc.). Kora granatu zawiera alkaloidy (0,3 - 0,7 proc.)
100 g owocu dostarcza 77 kilokalorii.

Kiwi

Jest pnączem posiadającym zdrewniałe pędy, liście w kształcie serca i długość do 10 m. Pochodzi z Chin, w końcu XIX wieku rozpowszechnił się też w innych krajach, ale jako roślina ozdobna. Nazwę "kiwi" roślina otrzymała od Nowozelandczyków na początku XX wieku - puszek skórki owocu bowiem przypominał im ptaka kiwi. Obecnie roślina jest uprawiana nie tylko w Nowej Zelandii, ale też w Australii, Kalifornii, Chile, Południowej Afryce i nad Morzem Śródziemnym. Owoc kiwi spożywa się na surowo, jest dodawany do sałatek lub wykorzystywany do produkcji marmolady lub napojów. Z owoców kiwi sporządza się również kojący balsam do warg.
Miąższ owocu jest bogaty cukry (około 10 proc. - głownie glukozę i fruktozę), w witaminę C (39 mg/100mg), witaminę D, witaminy z grupy B, kwas cytrynowy i karoteny. Zaletą kiwi jest, iż nawet po 6 miesiącach przechowywania pozostaje w nim 90% witaminy C. Miąższ zawiera także aktynidynę - enzym rozkładający białka. Z tego powodu nie należy przygotowywać koktajli mlecznych z kiwi, bo owoc spowoduje, iż napój będzie gorzki.
100 g owocu dostarcza 40 kilokalorii.