Pacjent nie przeżył, bo zamiast na SOR, trafił do psychiatry

Do tragicznych wydarzeń doszło 13 października 2013 r. Tego dnia do bursy akademickiej na terenie krakowskiego śródmieścia została wezwana karetka. Rafał G. był kierownikiem trzyosobowego zespołu ratownictwa medycznego.

Powodem wezwania pogotowia był zgłaszany ból w klatce piersiowej pacjenta. Na miejscu ratownicy mieli problem ze zrozumieniem poszkodowanego. Mężczyzna był pobudzony, mówił, że obawia się o swoje życie, był spocony, kontakt słowny z nim był zaburzony. Odpowiedzi chorego były sprzeczne i niespójne.

Ratownicy rozmawiali także telefonicznie z matką pacjenta. Uzyskali m.in. informację, iż jego ojciec zmarł na tętniaka aorty. Matka pokrzywdzonego sugerowała wykonanie u niego echa serca. Ratownicy medyczni przeprowadzili badanie pacjenta. Badanie wskazywało na prawidłowe parametry życiowe, pacjent był wydolny krążeniowo i oddechowo, miał zachowaną świadomość, tony serca były czyste i głośne.

Rafał G., po konsultacji z zespołem ratowników podjął decyzję o przewiezieniu pacjenta do szpitala psychiatrycznego, podejrzewając, iż pacjent ma zaburzenia natury psychiatrycznej. Poszkodowany zmarł jednak podczas transportu. Sekcja zwłok wykazała pęknięcie tętniaka aorty.

Biegli uznali, że oskarżony podjął błędną decyzję, kierując chorego do psychiatry. Według nich konieczna była pilna, poszerzona diagnostyka w najbliższym Szpitalnym Oddziale Ratunkowym. Lekarze powołani przez prokuraturę orzekli, że błąd popełniony przez zespół ratownictwa medycznego zaprzepaścił szansę na uratowanie życia pacjenta.

Rafał G. nie przyznał się do postawionych zarzutów. Wyjaśnił, że parametry pacjenta były prawidłowe, dlatego wobec – jego zdaniem – dziwnego zachowania mężczyzny, podjął decyzję o przewiezieniu go do psychiatry. Teraz Rafałowi G. grozi grzywna i kara pozbawienia wolności do roku.