Perspektywa

Marcin Wolski: SPRAWKI Z WARSZAWKI

Komedia to dramat opowiedziany przez człowieka z dystansem do świata, tragedia to ta sama sytuacja zrelacjonowana przez osobnika bez poczucia humoru.

Weźmy typowe poślizgnięcie się na skórce od banana. Pokazane na filmie –boki zrywać, ale już na ulicy, to materiał do rubryki wypadków, zwłaszcza jeśli tym poślizgniętym jesteśmy my sami.

Analogicznie punkt widzenia zmienia się w zależności od roli, którą pełnimy w zdarzeniu. Klasyczna sytuacja trójkąta – żona w łóżku, kochanek w szafie, mąż w drzwiach. Cztery różne narracje w zależności czy opowiada żona, kochanek, mąż czy wszechwiedzący narrator w osobie sąsiadki z lunetą

Podobnie w sytuacji opisanej przez Sienkiewicza "Kali ukraść krowę” – historyjka z punktu widzenia krowy ma dwa podwarianty – dobry, jeśli Kali byłby Hindusem i krowa zyskałaby status świętej, oraz fatalny w wypadku Kalego – muzułmanina – krowa kończy jako karkówka z grilla.

Co gorsza, perspektywa zależy nie tylko od naszego miejsca w konkretnej sytuacji, ale również osobistej pozycji.

Jako mąż w drzwiach, jesteśmy tylko zdradzanym kretynem, ale jeśli przypadkiem jesteśmy mężem stanu, a kochanek w szafie to agent obcego wywiadu?

Jeszcze bardziej sytuację komplikują nam role podwójne, wewnętrznie sprzeczne.

Oto pracujemy na etacie błazna, a sprawy królestwa idą w złym kierunku – cierpimy jako obywatel, ale jako błazen przeżywamy zalew tematów. I odwrotnie – wszystko idzie w dobrym kierunku, kraj jest zieloną wyspą, król ceniony i szanowany, obywatele zadowoleni, agencje ratingowe nie szczędzą komplementów – trefniś umiera z głodu.

Na szczęście jest to przypadek czysto teoretyczny.