Piękność dnia

 Na zdjęciu: nieżyjący już reżyser hiszpański Luis Bunuel z bardzo przezeń lubianą aktorką francuską Catherine Deneuve ("Tristana"). Stary, mądry i okrutny w swych dziełach Bunuel wyemigrował z frankistowskiej Hiszpanii do Meksyku i Francji. Zapytany, dlaczego jego francuskie filmy różnią się od poprzednich, odpowiedział: - We Francji proponowano mi zawsze realizację filmów, którym nie mogłem nic zarzucić, ale do których nie wybierałem sam tematów.
 "Piękność dnia" - która zaprezentowana zostanie w stacji telewizyjnej ALE KINO! jutro, w piątek o godz. 20.30 - też Bunuel nakręcił na podstawie podsuniętej mu książki Josepha Kessela. - Zupełnie nie lubię książki Kessela - powiedział - ale uznałem za interesujące zrobienie czegoś, co bym lubił, wychodząc od czegoś innego, czego nie lubię... To dość przewrotne objaśnienie przylega w pewnym stopniu do "perwersyjnego cacka", jakim stał się ów film z udziałem - jak zawsze u wielkiego Hiszpana - znakomitych aktorów. W tym przypadku, obok Deneuve, są to Genevieve Page i niezawodny Michel Piccoli.
 Spokojna i łagodna, niewinna i chłodna, elegancka bohaterka, pokonując lęki i opory, ulega zmysłowym pokusom i jak w lunatycznym śnie dąży do ich spełnienia. Ale nie bądźmy tu niczego pewni, gdyż mistrz tak poprowadził intrygę, iż płynne są przejścia od imaginacji ku autentyczności, od atmosfery domu prywatnego do atmosfery domu publicznego... Freud kazał się kłaniać. Film zrealizowany efektownie, technicznie i plastycznie na wysoki połysk. A Bunuel wiedzie nas od nastroju powagi do groteski, od napięć erotycznych do drwiny i znów z powrotem do tonacji serio.