Pieniądz Cezara

Ks. Jacek WIOSNA Stryczek: WIOSNA BIZNESU

Tylko w najprostszym ujęcia oznacza to nadanie pieniądzowi wartości ludzkiej, a nie Boskiej. W rzeczywistości za tym tekstem kryje się ważne dla Żydów współczesnych Jezusowi rozróżnienie. Szczególnie saduceusze wierzyli, że nie ma po śmierci zmartwychwstania, więc nagroda od Boga za dobre życie powinna być już na ziemi. Po śmierci nie ma już znaczenia, czy Bóg mnie nagradza, bo właściwie nie będę istniał. Więc odwrócono to myślenie - jeśli człowiek jest bogaty za życia, to znaczy, że Bóg mu błogosławi. Zdobywanie bogactwa, często za wszelką cenę, społecznie było jednak odbierane jako znak błogosławieństwa Bożego.

Podział dokonany przez Jezusa jest więc uderzeniem w tę koncepcję. Jeśli posiadasz pieniądze, nie oznacza to, że masz w nich ukrytego Boga. Jest to swoista desakralizacji pieniędzy. Ważnym wydarzeniem, ujawniającym wprost to myślenie, był atak na bankierów w świątyni.

Druga strona monety nie traci jednak swojego boskiego wymiaru. Nie liczy się przed Bogiem to, czy jesteś bogaty, ani ile masz. Pieniądze nie mają boskiego namaszczenia. Liczy się, jak umiesz nimi zarządzać: czy okazałeś się sługą wiernym w zarządzaniu niegodziwą mamoną. Pieniądze, zarówno jeśli chodzi o ich pomnażanie, jak i wydawanie, są jednym z najlepszych sposób na sprawdzenie postawy człowieka, jak również na jego rozwój. A to, czy później swoje umiejętności zbudowane w czasie zarządzania majątkiem ktoś spożytkuje dla Królestwa Bożego, to zupełnie inna sprawa. Jedno jest pewne: jeśli ktoś w drobnej rzeczy, jaką dla Boga jest zarządzanie pieniędzmi, nie okazała się Mu wierny, to niewiele od Niego dostanie... również w wieczności.